#விவசாயிகள் சங்க நிறுவன தலைவர் சி.நாராயணசாமிநாயுடு 40வது நினைவு நாள்.

———————————————————-

தமிழக விவசாயிகள் சங்க நிறுவன தலைவர் சி.நாராயணசாமி நாயுடு (டிசம்பர் 6, 1925 - டிசம்பர் 20, 1984) தமிழக விவசாயிகள் சங்க நிறுவன தலைவர்.

கோயம்புத்தூர் மாவட்டம் அவிநாசி வட்டம் சர்க்கார் சாம்பகுளம் , செங்காளிபாளையம்- வையம்பாளையம்  கிராமத்தில் வேளாண் குடும்பத்தில் பிறந்தார் நாராயணசாமி. பெற்றோர் சின்னம்ம நாயுடு - அரங்கநாயகி. ஐந்தாம் வகுப்பு வரை மட்டுமே படித்த நாராயணசாமி அதன் பிறகு தன்னை முழுமையாக  விவசாயத்தில் ஈடுபடுத்திக் கொண்டார். 1957முதலே உழவர்களின் போராட்டங்களில் கலந்து கொண்டார் நாராயணசாமி. உழவர்கள் தனித்து இருப்பதாலேயே தங்கள் கோரிக்கையில் வெற்றி பெற முடிவதில்லை என்பதை உணர்ந்து உழவர்கள் இயக்கத்தை கட்டமைப்பதிலே கவனம் செலுத்தினார். 1968-ல் கோவை வட்ட உழவர் இயக்கம் 1969-ல் கோவை மாவட்ட உழவர் இயக்கம், 1970-ல் தமிழக உழவர் இயக்கம் என உழவர் இயக்கத்தை தமிழகம் முழுவதும் கட்டமைத்தார். 

1970-லிருந்து 1984 வரை தமிழகத்தில் நடைபெற்ற உழவர்களின் போராட்டத்திற்கு தலைமை ஏற்று நடத்தினார் நாராயணசாமி. உழவர் போராட்டங்களிலே கலந்து கொண்டதற்காக பல முறை சிறை சென்றார். 1980-க்கு பிறகு இந்திய அளவில் உழவர்களை திரட்டுவதற்கான முயற்சியில் ஈடுபட்டார் நாராயணசாமி. அதன் அடிப்படையில் கர்நாடகாவில்பேராசிரியர் நஞ்சுண்ட சாமியையும், ஆந்திராவில் செங்காள் ரெட்டியையும் மராட்டியத்தில் சரத் ஜோசியையும் உத்தரப்பிரதேசத்தில் மகேந்திர சிங் திகாயத்தையும் சந்தித்து உழவர் இயக்கத்தை கட்டமைக்க தூண்டினார். அதன் பிறகே இம்மாநிலங்களில் உழவர் இயக்கங்கள் ஏறபடுத்தப்பட்டன. கட்டை  வண்டிப் போராட்டம் முக்கியமாக நிகழ்ந்தது.

1970-80களில் நாராயணசாமி முன் வைத்த முதன்மையான கோரிக்கைகளில் சில;

 • உழவுக்கான மின்சாரம் கட்டணமின்றி வழங்கப்பட வேண்டும்.

 • கட்ட இயலாத நிலையில் உள்ள உழவர்களின் வங்கிக் கடனை தள்ளுபடி செய்ய வேண்டும்.

 • வேளாண் பொருட்களுக்கு அரசு அடிப்படை விலை நிர்ணயம் செய்ய வேண்டும்.

 • வேளாண்மையை ஒரு தொழிலாக அங்கீகரிக்க வேண்டும்.

46 பேர் உயிரை துப்பாக்கிக்கு குண்டுக்கு பலி கொடுத்து வாங்கியது

இலவச மின்சாரம் பெற போராடி துப்பாக்கி சூட்டுக்கு தன்னுடைய உயிரை கொடுத்த 

1. ஆயிக்கவுண்டர்,பெருமாநல்லூர், கோவை மாவட்டம் 

2. மாரப்பன் (37) 19.06.1970 பெருமாநல்லூர், கோவை மாவட்டம் 

3. ராமசாமி (25) 19.06.1970 பெருமாநல்லூர், கோவை மாவட்டம் 

4. ஆறுமுகம் (25) 05.07.1972 பெத்தநாயக்கன் பாளையம், சேலம் 

5. முத்துச்சாமிநாயக்கர் (21) 05.07.1972 பெத்தநாயக்கன் பாளையம், சேலம் 

6. சாந்தமூர்த்தி (20) 05.07.1972Nr பெத்தநாயக்கன் பாளையம், சேலம் 

7. மணி (30) 05.07.1972 பெத்தநாயக்கன் பாளையம், சேலம் 

8 . ராமசாமி (முத்து) (32) 05.07.1972 பெத்தநாயக்கன் பாளையம்,

சேலம் 

9.. பிச்சைமுத்து (21) 05.07.1972 பெத்தநாயக்கன் பாளையம், சேலம் 

10. கோவிந்தராஜுலுநாயுடு (16) 05.07.1972 பெத்தநாயக்கன் பாளையம், சேலம் 

11. விவேகானந்தன் (35) 05.07.1972 பெத்தநாயக்கன் பாளையம், சேலம் 

12 . ராமசாமி (23) 05.07.1972 பெத்தநாயக்கன் பாளையம், சேலம் 

13. முத்துக்குமாரசாமி (22) 05.07.1972 அய்யம்பாளையம், பல்லடம் தாலுகா 

14. சுப்பையன் (32) 05.07.1972 அய்யம்பாளையம், பல்லடம் தாலுகா 

15. கந்தசாமி நாயக்கர் (55) 05.07.1972 பழைய அப்பநேரி, கோவில்பட்டி தாலுகா 

16. சீனிவாசநாயக்கர் (18) 05.07.1972 சாத்தூர் தாலுகா, இராமநாதபுரம் ஜில்லா 

17. கந்தசாமிரெட்டியார் (42) 05.07.1972 அருப்புக்கோட்டை, சாத்தூர் தாலுகா 

18. நம்மாழ்வார்நாயுடு (20) 05.07.1972 சூலக்கரை, சாத்தூர் தலுகா 

19. கிருஷ்ணசாமி நாயக்கர் கோவை சிறையில். 

20. பெரியகருப்பன் திருச்சி சிறையில். 

21. நாச்சிமுத்துக்கவுண்டர் (50) 09.04.1978 வேடசந்தூர், திண்டுக்கல் மாவட்டம் 

22. வி.சுப்ரமணியன் (30) 09.04.1978 வேடசந்தூர், திண்டுக்கல் மாவட்டம் 

23. பி.சின்னசாமி கவுண்டர் (51) 09.04.1978 வேடசந்தூர், திண்டுக்கல் மாவட்டம் 

24. கே.குப்புசாமி (29) 09.04.1978 வேடசந்தூர், திண்டுக்கல் மாவட்டம் 

25. பி.கிருஷ்ணமூர்த்தி (25) 09.04.1978 வேடசந்தூர், திண்டுக்கல் மாவட்டம் 

26. பி.மணிக்ககவுண்டர் (52) 09.04.1978 வேடசந்தூர், திண்டுக்கல் மாவட்டம் 

27. ஆரோக்கியசாமி (50) 10.04.1978 நொச்சியோடைப்பட்டி, திண்டுக்கல் தாலுகா 

28. முருகேசக்கவுண்டர் (47) 11.04.1978 ஒடுகத்தூர், வேலூர் தாலுகா, (வா.ஆ) 

29. ஆர்.அரசுத்தேவர் (39) 04.04.1979 வாகைக்குளம், அருப்புக்கோட்டை தாலுகா 

30. பி.சர்க்கரை தேவர் (35) 04.04.1979 வாகைக்குளம், அருப்புக்கோட்டை தாலுகா 

31.வி.புலியுடை தேவர் (32) 04.04.1979 வாகைக்குளம், அருப்புக்கோட்டை தாலுகா 

32. முத்து வேலம்மாள் (52) 04.04.1979 வாகைக்குளம், அருப்புக்கோட்டை தாலுகா 

33. வி. பாக்யத்தாள் (37) 04.04.1979 வாகைக்குளம், அருப்புக்கோட்டை தாலுகா 

34. மகாலிங்கம் (19) 23.04.1979 உடுமலைப்பேட்டை, கோவை ஜில்லா 

35. வேலுச்சாமி (34) 23.04.1979 உடுமலைப்பேட்டை, கோவை ஜில்லா 

36. சாத்தூரப்பநாயக்கர் (56) 31.12.1980 குருஞ்சாக்குளம், சங்கரன்கோவில் தாலுகா 

37.வெங்கடசாமி நாயக்கர் (55) 31.12.1980 குருஞ்சாக்குளம், சங்கரன்கோவில் தாலுகா 

38. வரதராஜ் நாயக்கர் (32) 31.12.1980 குருஞ்சாக்குளம், சங்கரன்கோவில் தாலுகா 

39. என்.வெங்கடசாமி நாயக்கர்(22) 31.12.1980 குருஞ்சாக்குளம், சங்கரன்கோவில் தாலுகா 

40. ரவீந்திரன் (17) 31.12.1980 குருஞ்சாக்குளம், சங்கரன்கோவில் தாலுகா 

41. முரளி (13) 31.12.1980 குருஞ்சாக்குளம், சங்கரன்கோவில் தாலுகா 

42. மணி (17) 31.12.1980 டி.சி.கண்டிகை, திருத்தணி தாலுகா 

43. ஏழுமலை (22) 31.12.1980 வீரப்பார், பண்ருட்டி தாலுகா, கட்லூர்மாவட்டம். 

44. கி. துளசிமணி சித்தோடு கங்கார்புரம், பவானி வட்டம் 

45. எத்திராஜ நாயக்கர் - 29.03.1993 வெங்கடாசலபுரம் தாலுகா, சங்கரன்கோவில் வட்டம் 

46. ஜோசப் இருதய ரெட்டியார் - 29.03.1993 அகிலாண்டபுரம், ஒட்டபிடாரம் வட்டம்.

எங்கள் கிராமத்தில் 1980 இறுதியில் டிச. 31இல் ஆறு பேர் துப்பாக்கி சூட்டில்

இறந்தனர்.

விவசாயிகள் போராட்டமானது விவசாயிகளின் வாழ்வாதாரத்தை காக்க, கோவை விவசாயிகள் தாலுகா, ஜில்லா அளவில் குழு அமைத்து போராட்டம் நடத்தி, அதன் வளர்ச்சியின் பெருக்கமாக தமிழகம் தழுவிய அளவில் அதனை போராட்ட வடிமாக மாற்றி காட்டியவர் தமிழக விவசாயிகள் சங்க தலைவர் நாராயணசாமி நாயுடு அவர்கள்.

அவர் திமுக கூட்டணியில் இருந்தபோது இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் தலைவர், கோவில்பட்டி  சட்டமன்ற தொகுதி வேட்பாளர் திரு சோ,அழகர்சாமி அவர்களுக்காக பிரச்சாரம் செய்ய வந்தவர்,அன்று பிரச்சாரம் முடித்துவிட்டு கோவில்பட்டி பயணியர் விடுதியில் 20.12.1984 ஆம் தேதியில் தங்கி இருந்தபோது, அன்று இரவு உடல்நிலை சரியில்லாத நிலையில் நெஞ்சி வலி ஏற்பட்டு மறைந்து போனார். அன்றைக்கு அவர் உடன் இருந்தவர்களில் நானும் ஒருவன். அன்றைக்கு கங்கர்சல்பட்டி கென்னினி பெருமாள்சாமி, பிச்சை தலைவன்பட்டி கென்னினி ராமசாமி, புளியங்குளம் கானப்பாடி பெருமாள்சாமி,, சத்திரப்பட்டியை சேர்ந்த ராமசுப்பு, எங்கள் ஊர் ராமானுஜம் ஆகியோர்  சிலர் உடன் இருந்தார்கள். நானும் அந்த அறையில் தான் அவருடன் தான் தங்கி இருந்தேன்.  நாராயணசாமி  நாயுடு இறந்த செய்தி காட்டு தீயாக பரவி, பயணியர் விடுதி முன்பு மிகப் பெரிய கூட்டம் சேர்ந்துவிட்டது. இப்படி அய்யாவுடன் நானும் வையம்பாளையம் வரை அவரின் இறுதி பயணத்தில் பயணித்தேன் என்ற பெருமித உணர்வு இன்னும் மறக்க முடியாத நினைவுகள் ஆகும்.

அதன் பிறகு 1993ஆம் ஆண்டு கோவில்பட்டியில் மிகப் பெரிய ஊர்வலம் விவசாயிகள் நடத்தினார்கள். மேற்படி  ஊர்வலத்தின் தொடக்கத்திலே விவசாயிகளுக்கும் போலீஸ்க்கும் மிகப் பெரிய கலவரம் மூண்டது அந்த கலவரத்தில் வெங்கடாச்சலபுரம் எத்திராஜ் நாயக்கர், அகிலண்டபுரம் ஜோசப் இருதய ரெட்டியார் ஆகியோர் போலீஸ் துப்பாக்கி சூட்டில் இறந்து போனார்கள். அவர்களுக்கு நீதி கேட்டு சென்னை உயர் நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடர்ந்து, புதைக்கப்பட்ட ஜோசப் இருதய ரெட்டியார் உடலை மீண்டும் தோண்டி எடுத்து, பிண கூராய்வு (Re postmortem)நடத்தி துப்பாக்கி சூடு காரணமாக தான் மரணம் நிகழ்ந்தது என்று உறுதியூட்டி, நிவாரணம் பெற்று கொடுத்தேன். அன்றைய தேதியில் மாவட்ட ஆட்சியர், கோவில்பட்டி கோட்டாச்சியர் மற்றும் அன்றைய ஆட்சியாளர்கள் என்னை எவ்ளோ வேண்டி கொண்டும் நான் கேட்காமல் விவசாயிகள் பக்கம் போராடி நிவாரணம் பெற்று கொடுத்தத்துடன் அரசாங்கம் செய்தது தவறு என்று நிரூபணம் செய்தேன். இந்த சம்பவம் குறித்தான விசாரிக்க ஒய்வு பெற்ற நீதிபதி சுப்பிரமணிய விசாரணை குழுவை முதல்வர் ஜெயலலிதா அன்று அமைத்தார். இந்த விசாரணை குழுவில் 

கோவில்பட்டி, சென்னையில் நான் ஆஜராகி எனது கடமையை செய்தேன்.

அதன் பிறகு பல்வேறு போராட்டங்களில் ஏற்பட்ட கலவரத்தால் விவசாயிகளின் உரிமை காக்க இறந்த போன நபர்களின் பட்டியலை 1998 இல் நான் தான் தயார் செய்து வெளியிட்டேன். கடந்த 2014 எனது சமூக ஊடகங்களில் இநன 46 பேர் பட்டியலை வெளியிட்டேன். பாதிக்கப்பட்ட விவசாயிகளின் வாரிசுகளுக்கு உரிய முறையில் இழப்பீடு முன்னாள் முதல்வர் ஜெயலலிதா அவர்கள் வழங்கினார்கள்.

ஆகவே, விவசாயிகளுக்காக நான் பல்வேறு பணிகளை செய்து உள்ளேன் என்ற பெருமிதம் எனக்குள்ளே உண்டு.இன்று உழவர் பெருந்தலைவர் அய்யா நாராயணசாமி நாயுடு மறைந்த தினத்தில் அவர் செய்த மகத்தான தியாகத்தை நினைவு கூர்கிறேன். அதே போல் தமிழகம் முழுவதும் விவசாயிகளின் உரிமைக்காக போராடி, ஆளும் தரப்பினரின் துப்பாக்கி குண்டுகளுக்கு தன்னுயிர் தந்து தியாகம் செய்த விவசாயிகளை இன்னானில் அவர்களுடைய நினைவை போற்றுவோம்.

கோவில்பட்டியில், நாராயணசாமி நாயுடு

அவர்களின் நூற்றாண்டில் எனது சொந்த இடத்தில் அவரது சிலை வைக்கவும், எனது தமிழக விவசாய போராட்ட வரலாறு நூலை வெளியிட திட்டங்கள் உள்ளன.

#விவசாயிகள்சங்கம்

#நாராயணசாமிநாயுடு

#விவசாயிகள்போராட்டம்

#Narayanasamynaidu

#tamilnadufarmersprotest

#taminaduagricultristprotest

#kovilpatti

#ksrposts

#கேஎஸ்ஆர்போஸ்ட்

21-12-2024

In an unawakened state, your power is fully externalized*. Your faith is placed disproportionately on the systems, regulations, and structures that never had any intention of moving you past where you are now into where you could be.

*In an unawakened state, your power is fully externalized*. Your faith is placed disproportionately on the systems, regulations, and structures that never had any intention of moving you past where you are now into where you could be. It is often when you reach complete exhaustion and exasperation with this view of the world that you begin to go inward and discover something solvent the power that's within. As you begin to wake up to that power, you often overuse it. You assume you are a god unto yourself, the tiny particles around which the entire universe will bend and break and reform. You begin to shake off this illusion when you realize that the things you insisted on creating did not turn out as perfectly as you once imagined.

You begin to take other people into account, their timing and their needs. You start to see that you cannot see everything, and so begins the true journey of your life, which is the dance between what is yours to handle and what is yours to release.

What you must reach for, and what you must allow to come.

When it is time to speak, and when it is time to listen. When it is time to teach, and when it is time to learn. When it is time to exert your will and when it is time to surrender to a path far greater than anything you could conceive of prior. This is what it is to live to understand your free will, and develop the discernment to use it well.

#கரிசல்மண்

அன்றைய நினைவுகள் என்றும் கனதியானவை!

அவை என்றும் உறுதியானவை!

என் மண்….

என் பூமி…..

#கரிசல்காடு 

வானம் பார்த்த கந்தக மண் 

The beauty of village. 

The beauty Of nature 

Love of everything  village

#கேஎஸ்ஆர்போஸ்ட்

#ksrpost

20-12-2024.

இன்றைய தினமணியில்(19-12-2024) கூட்டு குடும்பங்கள் குறித்த எனது நடுப்பக்க கட்டுரை #அன்றையகூட்டுகுடும்பங்கள்…

இன்றைய தினமணியில்(19-12-2024) கூட்டு குடும்பங்கள் குறித்த எனது நடுப்பக்க கட்டுரை 

#அன்றையகூட்டுகுடும்பங்கள்….

- வழக்கறிஞர் கே.எஸ். இராதா கிருஷ்ணன்

——————————————————

இழந்து போன கூட்டுக் குடும்ப வாழ்வும் தனிமையில் தத்தளிக்கும் மனிதர்களும்.

கிராமங்களில் ஒரு காலத்தில் அதாவது 1975 வரை எனக்குத் தெரிந்து  பிள்ளைகள் கூடி ஓடி விளையாடத் தெருக்கள் மந்தைகள் மைதானங்கள் இருந்தன!. எல்லோர் வீட்டிலும் குழந்தைகள் வந்து விட்டால் செம்பு நிறைய நீர் மோர் மற்றும் கேழ்வரகு கம்பு சோளம் நிலக்கடலை கருப்பட்டி போன்றவற்றில் தயாரித்த தின்பண்டங்களைக்  கொடுத்து கவனமாக விளையாடுங்கள் என்று சொல்லி அனுப்புவார்கள்.

பருவ கால விவசாயம் நடந்து கொண்டிருக்க, தை

பொங்கல், தீபாவளி, ஊர்த் திருவிழாக்கள் என நிறைந்து நிலங்களும் மனிதர்களும் செழிப்பாக- வளமையாக  இருந்த காலமும் கூட!.

ஒரு வீடு என்று சராசரியாக எடுத்துக் கொண்டால் தவறாமல் தாத்தா பாட்டி அம்மா அப்பா சில நேரம் அத்தைகள் சித்தப்பா பெரியப்பா அண்ணன் தம்பி தங்கைகள் அக்காக்கள் என பல உறவுகள் வந்து கொண்டும் போய்க் கொண்டும் இருப்பார்கள்.

வீட்டு சமையல் அறையில் எல்லோருக்குமான உணவு எப்பவும் இருந்து கொண்டிருக்கும். கிராமப்புறங்களில் என்றால் கேட்கவே வேண்டாம். காலை ஆடு மாடுகளின் சாணங்களை அள்ளி எருக் குழியில் கொண்டு போய்ச் சேர்த்து விட்டு முந்தைய நாள் நீராகாரத்தோடு பழைய கஞ்சி பழைய குழம்புகளை சாப்பிட்டு விட்டு வயல்வெளிக்குச் சென்று விடுவார்கள்.

கால்நடைக்கு பிண்ணாக்கு, பருத்தி விதை ஆட்டி காலையி்ல அதற்கு அந்த தண்ணீரை காட்டுவது… கறவை மாடுகளின் பராமரிப்பு: கறவை மாடுகளுக்குத் தீவனம்மிக முக்கியம். அதற்கு நிறைய பசுந்தீவனம், உலர் தீவனம்அல்லது வைக்கோல் அளிக்கலாம். தீவனம்குறைந்தால் உடனே பால் அளவு குறையும். எனவே, 2.5 லிட்டருக்கு மேல் கறக்கும் மாடுகளுக்கு ஒவ்வொரு 2 லிட்டருக்கும் ஒரு கிலோ கலப்புத் தீவனம் கட்டாயமாக அளிக்கப்பட வேண்டும். பால் கறந்து, மோரை கடைந்து வெண்னெய் எடுக்கும் பல பணிகள்…

எல்லோருக்கும் ஏதேனும் ஒரு வேலை இருந்து கொண்டே இருக்கும்.  மூதாட்டிகள் கூட தானியங்களை உலர்த்துவது உலர்ந்த தானியங்களைப் புடைப்பது அவற்றைத் திருகையில் விட்டுத் திரிப்பது ஆடு கோழிகளுக்கு தீனி இடுவது குழந்தைகளுக்கான தின்பண்டங்கள் செய்வது என்று பலவேலைகளைச் செய்து கொண்டே இருப்பார்கள். முதிய ஆண்களாக இருந்தால்  நொச்சிக்கூடைகளை முடைவது. நாற்றுகளுக்காக விதை நெல்களை ஊறவைப்பது. கோணிப் பைகளை வெயிலில் உலர்த்திச் சுருட்டி வைப்பது. சணல் நூல் திரிப்பது என ஏதாவது ஒரு பணியில் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டு இருப்பார்கள்.

அக்காலத்தில் பல்வேறு கைத்தொழில்கள் இருந்தன! நெசவு நெய்தல், கயிறு திரித்தல், விவசாய உழு கருவிகளைச் செய்தல் ,செப்பனிடுதல் ,மீன் பிடித்தல், மற்றும் ,மரத்தச்சு வேலைகள் என்று மனிதர்கள் பல்வேறு திறன்களைத் தொழிலாகப் பெற்றிருந்தார்கள்.

உண்ணும் உணவிற்கு ஏதேனும் ஒரு வேலை செய்ய வேண்டும் என்கிற எதார்த்தம் நிறைந்த மனிதர்கள் அவர்கள். யாருக்கும் பாரமாக இருக்கக் கூடாது

என்பதோடல்லாமல் விளையாடும் சிறுவர் சிறுமியரை அழைத்து  தங்கள் சிறிய கைச்சேமிப்பில் இருந்து சில்லரைகளைக் கொடுத்து மகிழ்வார்கள். சில பெரியவர்கள் அந்தக் காலத்தில் தங்களது அரைஞான் கயிற்றில் ஓட்டைக் காலணா என்று சொல்லக்கூடிய செம்பு நாணயங்களைக் கோர்த்து வைத்திருப்பார்கள். பத்து ஊருக்கு ஒரு சந்தை என்று பொருட்களை மலிவு விலையில் வாங்குவதற்கான கடை விரிப்புகள் ஊர்கள் தோறும் இருந்தன. மாட்டு வண்டி செல்லும் மண் தடங்கள் எல்லாம் இன்று தார்ச்சாலை ஆகிவிட்டபின் மனித வாழ்க்கை அதிகப் பொருட்ச் செலவு மிகுந்ததாக ஆகிவிட்டது.

உண்மையில் ஒரு வீடு அது எதனால் கட்டப்பட்டிருந்தாலும் சரி காரை மெத்தை வீடு, கொல்லம் ஓடு,குடிசை  மண் சுவர் வைத்து இருந்தாலும் கூட

அதற்குள் பாசமான ஒரு கூட்டுக் குடும்பம் பல உறவுகளோடு புழங்கிக் கொண்டே இருக்கும்.  சரியாகச் சொன்னால் அந்த கிராமம் முழுக்கவே ஒரு கூட்டு குடும்பம் போல ஒருவருக்கொருவர் உதவி செய்து கொண்டும் நல்லது கெட்டதில் தலையிட்டும் வாழ்ந்தார்கள்.

இடையில் பல்வேறு காரணங்களுக்காக சண்டை சச்சரவுகள் இருந்தாலும் கூட குழந்தைகளுக்கும் பெரியவர்களுக்கும் எப்படியாவது உணவு கொடுத்து விட வேண்டும் என்கிற முறையில் தான் அங்கு நடக்கிற அத்தனை உற்பத்திகளும் வாழ்க்கை முறைகளும் இருக்கும்.

உள்ளூரில் திருமணம் செய்து  வரும் வெளியூர் பெண்களும் வெளியூருக்குத் திருமணமாகி போகும் உள்ளூர்ப் பெண்களுமாய் அந்த கிராமங்களும் சிற்றூர்களும்  உற்றார் உறவினர் என இயங்கிக் கொண்டிருந்த ஒரு காலம்.

வருடம் தோறும் சித்திரை, தை,ஆடி புராட்டசி, கார்த்திகை, மார்கழி மாதங்களில்  சிறு வீட்டு அம்மன்கள் எனக் கொடை விழாக்களும் ஆங்காங்கே நடக்கும்! சின்னஞ் சிறு கோயில்களில் கூடப் படையல்களும் விருந்தும் கறிச் சோறும் திருவிழாவாக மலர்ந்து அவர்களை உற்சாகப்படுத்தும்.

அந்த ஊரை விட்டு எங்கே அவர்கள் சென்றிருந்தாலும் கூட இந்த குலதெய்வ வழிபாட்டுத் திருவிழாக்களில் அவர்கள் அனைவரும் வந்து ஒருங்கிணைந்து அங்கே ஒருவருக்கொருவர் முகம் பார்த்து மகிழ்வார்கள்.

அதுபோலத்தான் வயல் வேலைகள் முடிந்து வந்ததும் இரவு நேரம் சுடச்சுட சோறு சமைத்து சாப்பாட்டின் போது வானத்து நிலவு மினுங்க வாசல் புறத்தில் கூட்டாக அமர்ந்து உணவு உண்பார்கள்.  அக்கம் பக்கம்  பசுக்கள் எருமைகள் ஆடுகளின்  கனைப்பொலி இருந்து கொண்டே இருக்கும். மாலை சரியாக 7:00மணி அளவில் ஊர் உறங்க தொடங்கிவிடும். யார் எங்கே உறங்கி கிடப்பார்கள் என்று தெரியாவிட்டாலும் பொழுது விடிந்தவுடன் மறுபடியும் அவர்கள் வேலையைத் தொடங்குவார்கள். அந்த கால பிலிப்ஸ், மர்பி ரேடியோக்களில் சென்னை, திருச்சி, திருநெல்வேலி ரேடியோ நிலையங்கள் சொல்லும் செய்திகள் , கொழும்பு கூட்டுஸ்தாபன ரேடியோ நிலையம் திரை கானங்கள் என தெருக்கள் தோறும் யார் வீட்டிலாவது ஒலித்துக் கொண்டிருக்கும். இன்றைய கானாப் பாட்டுகள் போன்று அக்காலப் பாடல்கள் இல்லை. மைசூர் சந்தன சோப்பு, முக பவுடர் என்பது ஆடம்பரம்.

அன்று ஒரு சில வீடுகளில் மட்டும

மேஜை மின் விசிறி அல்லது

ஒர் சீலிங் பேன் இருக்கும்.

மாவு அரைக்க கிரைண்டர்-

மிக்சி இல்லை. ஆட்டு உரல், அம்மி கல்தான் இருக்கும். முறுக்கு, சீடை, பணியாரம், முந்திரிக் கொத்து, சுசியம், அதிரசம் எனப் பல தின் பண்டங்கள்.கிணற்றுக் குடி நீர், பம்பு செட் குளியல் என அன்றாடத்தோடு இணைந்த தட்பவெட்பமான

வாழ்க்கை நிலை!.சனி , புதன் எண்னெய் குளியல் தவறாமல் இருக்கும். இப்படியான பற்பல

தரவுகள் ஞாபகத்தில் உண்டு . அவற்றைச்  சொல்ல இந்தப் பத்திகள் போதாது.

இளவட்ட கல், கபடி, சில்லாங் குச்சி, கோலி- தெள்லு விளையாட்டு, பம்பரம், கபடி, வாலிபால் என பல வித விளையாட்டுகள்…..

சினிமா கொட்டகை, ஶ்ரீ மகள் திரைப் பாடல் புத்தகங்கள் மற்றும் கல்கி

ஆனந்த விகடன்,தினமணி கதிர், கலைமகள், மஞ்சரி,

பேசும்படம் என இதன் தீபாவளி மலர்கள்…..

தினமணி, இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் - மதுரை பதிப்பு, தினமலர் - திருநெல்வேலி காலை எட்டு மணிக்கு வரும் . ஆங்கில இந்து கோவில்பட்டி வந்து பிற்பகல்  பஸ் மூலம் ஊர்களுக்குள் வரும்.

மதுரை நேவி பேனா….நடராஜ் பென்சில்,

மதுரை ராம விலாஸ் பதிப்பித்த எழுதும் நோட்டுகள்…..

திருநெல்வேலி எஸ்ஆர்எஸ், மெட்ராஸ் பிடி பெல், திருவேனி பதிப்பக பாடப் புத்தகங்கள் என எத்தனையோ பிராயகாலப் பள்ளி நினைவுகள்…

இப்படியாகத்தான் என் சிறு வயது கிராமங்களை ஞாபகத்தில் வைத்திருக்கிறேன். தன் வாழ்நாள் முழுக்க செல்லும் இடங்களில் எல்லாம் கால்நடையாகக் கிராமங்கள்தோறும் சுற்றி பார்த்த உத்தமர் காந்தியும் இந்த உற்பத்தி உறவைத்தான் இந்திய மக்களின் உயிர் வாழ்வின் நம்பிக்கையாக

பரிந்துரைத்தார்! இந்தியாவின் ஆன்மா அதன் கிராமங்களில்தான் இருக்கிறது என்றும் சொன்னார்.

அப்படியான வாழ்க்கை ஏன் பின்னாளில் சிதையத் துவங்கியது என்பதற்கு காரணங்கள் பல இருக்கின்றன. குறிப்பாக நகர்மயப் போக்கு அதிகரித்து விட்ட 1990களுக்கு பிறகு கூட்டுக் குடும்பங்களில் இருந்து தனிக் குடும்பங்கள் உருவாகின.

கல்வி வேலை வாய்ப்பு போன்றவற்றிற்காகவும் கூட்டு குடும்பங்களில் பாகப்பிரிவினை போன்ற விஷயங்கள் கோர்ட் வழக்கு வாய்தா என்று அண்ணன் தம்பி பங்காளி உறவுகளுக்குள் நிகழ்ந்த மாற்றங்களால் கூட்டு குடும்பத்தின் பரிமாணம் சரியத் தொடங்கியது.

மூதாதையரும் பெற்றோர்களும் இறந்த பின்னர் உண்டாகும் பாகப்பிரிவினைதான்

சொந்தங்களின் ஒற்றுமை குலைய மிக முக்கியக் காரணியாக  இருந்தது என சொல்லலாம். குறிப்பாகச் சொத்து பிரச்சனை!.  இந்த சொத்துக்களை பங்கிடும்போது உடன் பிறந்தவர்கள் எப்படி நடந்து கொள்கிறார்கள் என்பதை பொறுத்து அடுத்தடுத்த சந்ததியில் அவர்களுக்குள் உறவு நீடிப்பதும் உறவு கெட்டு போய் ஒருவருக்கொருவர் எதிரியாகித் தன் வாழ்நாள் முழுவதும் பங்காளியைப்  பழி வாங்குவதற்காகவே திட்டங்கள் தீட்டுவதும் தன் பிள்ளைகளுக்கு அதன் தொடர் வன்மத்தை கற்றுத் தருவதும் வாழையடி வாழையாக பல குடும்பங்களில் இப்போதும் கூடத் தொடர்கிறது.  

19ஆம் நூற்றாண்டு மற்றும் அதற்கு முன் வாழ்ந்த  மக்கள் சொத்துப் பிரச்சினை இல்லாமல் எப்படி வாழ்ந்தார்கள் என்பதை ஆய்வு செய்தபோது நமக்கு மிகுந்த ஆச்சரியமும் ஆனந்தமும் ஏற்படுகிறது.

அன்றைய காலகட்டத்தில் நமது குடும்பங்களில் பெண்கள் தான் நிர்வாகம் செய்திருக்கிறார்கள் தனக்கு 10 முதல் 11க்கு மேலும் ஆண் பிள்ளைகள் இருந்தாலும் எந்த பிள்ளை கெட்டிக்காரன் எந்தப் பிள்ளை சவலை எந்தப்பிள்ளை ஏமாளி என்பதையெல்லாம் சரியாகக் கணித்து யாருக்கு எப்படிப் பாகம் செய்ய வேண்டும் என்று தீர்மானிக்கும் செயலைக் குடும்பத் தலைவி ஏற்று இருந்தார்.

இன்னும் விளங்கச் சொல்ல வேண்டுமானால் திறமையான குடும்பத்தோடு கடுமையாக உழைத்த பிள்ளைகளுக்கு குறைந்த பாகமும் குடும்பத்தில் சோம்பேறியாக வேலை வெட்டி செய்யாமல் சும்மா இருந்த பிள்ளைகளுக்கு அல்லது விவரம் இல்லாத பிள்ளைகளுக்கு அதிக அளவிலான பாகமும் பிரித்துக் கொடுத்திருக்கிறார்கள். இதற்குள் தான் கூட்டு குடும்பத்தின் தர்மம் அடங்கி இருந்தது.

அந்த நாட்களில் என் தந்தையார் கிராம முனிசீப்பாக இருந்தார்! அவரின் கீழ் தலையாரி, வெட்டியான் என இருவர் இருப்பார்கள்.ஒரு.

பஞ்சாயத்து தலைவரும் இருப்பார். ஜமாபாந்தியில்

தாலுகா ஆபிஸ்சில் வைத்து பல கிராமப் பிரச்சனைகள் பேசப்படும்

கிராமத்தில் பாகப்பிரிவினை நடக்கும் போது ஊர் பஞ்சாயத்தின்

கட்டளைகளுக்கு ஏற்ப நிலம் வீடு பண்ட பாத்திரம் சுவர் வரை இரண்டாக மூன்றாக நான்காக பிரிப்பார்கள்.அப்பிடிக்கிடைத்த சிறிய நிலத்துண்டுகளைக்

கொண்டு ஒரு நிலைத்த உயிர் வாழ்வை  அங்கு அவர்களால் வாழ முடியவில்லை. வாழ்ந்த வீட்டை நிலங்களை உறவுகளை விட்டுப் பிரிய வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டிருந்தது.

இப்படியான பாகப்பிரிவினை போன்றவற்றால் பாரம்பரியமாக வைத்திருந்த சிறு சிறு நிலங்களைக் கூட விற்றுவிட்டு நகரத்திற்கு குடிபோன மக்கள் அன்று அதிகமாகப் பெருக தொடங்கினார்கள். அப்படி நகர் மயமான சிலர் தங்களது சகோதரர்கள் கிராமத்தில் விவசாயத்தை நம்பி மட்டுமே இருப்பதினால் நிலத்தை அவர்களிடம் கொடுத்துப் பார்க்கச் சொல்லி விட்டு நகரத்திலேயே தங்கி செட்டில் ஆனவர்களும் உண்டு .

பலரும்  நகரத்திற்கு சென்று ஏதேனும் ஒரு வேலை செய்து கொள்ளலாம் என்று

புறப்பட்ட கதை தான் நகர்மயமாதல்.

“பட்டணம்தான் போகலாமடி பணம் காசு சேர்க்கலாமடி” என்று சினிமாவில் பாட்டு கூட வந்தது.

பட்டிக்காடா பட்டணமா என்று நகரத்திற்கும் கிராமத்திற்கும் ஆன கலாச்சார சாதிய வெளியேற்றங்கள் 1990 களுக்குப் பிறகு தான் அதிகம் நிகழ்ந்தது.

இத்தகைய நகர் மயமாதல் மட்டுமல்லாமல் வயதானவர்களைப் பேண முடியாமை தன் குழந்தை தன் மனைவி தன் கணவன்  தன்பிள்ளைகள் என்ற சுயநலப் போக்கு மிகுந்த போது கூட்டுக்குடும்பங்கள் கண்ணீர் விட்டுக்கொண்டு பிரிந்து போயின.

நகரத்தில் வேலை வாய்ப்பு இருந்தாலும் கூட கடும் பொருளாதார நெருக்கடியால் அத்தகைய குடும்பங்களும் கடனில் சிக்கித் தவித்தன. சிறு தொழில்கள் வணிகங்கள் வேலை வாய்ப்புகள் என்று இருந்தாலும் கூட ஒரு நீண்ட கால தன்மையைப் பெற்று அவை எங்கு குடியேறினாலும்

நிலைபெற முடியவில்லை. இதற்கிடையில் இளைஞர்கள் பலர் அன்னிய நாடுகளுக்கு வேலைக்குச் செல்லக்கூடிய வாய்ப்புகளும் ஏற்பட்டது.

நாளடைவில் கூட்டுக் குடும்பங்களை இழந்ததன் விளைவுகள் தனிக் குடும்பங்களில் விகாரமாக வெளியே தெரிய ஆரம்பித்தன. அதில் பிரதான பிரச்சனை விவாகரத்து. இவர்களை இணைத்து வைக்க எந்தவித அனுபவம் வாய்ந்த முன்னோர்களின் அறிவுரையோ அவர்களைப் பராமரித்து ஆறுதல் சொல்லி அன்பு செலுத்தக்கூடிய அக்கம்பக்க உறவுகளோ இல்லாத போது கணவன் மனைவி இருவருக்கும் இடையே முரண்பாடுகள் பெரிதாகி ஒருவர் ஒருவர் பிரிந்து இன்று தனிப் பெற்றோர் என்கிற நிலையில் சிலர் குழந்தைகளை வைத்துக்கொண்டு தனிமையில் வாழ்வதைப் பார்க்க முடிகிறது.

இன்றைய நுகர்வுக் கலாச்சாரம் எல்லாம் தனி மனிதர்களையும் பேராசை உள்ளவர்களாக ஆக்கி வைத்திருக்கிறது. நவீன உணவுகள் பொருட்கள் ஆடைகள் உடையும் பொருட்கள் எனப் பலவற்றையும் வாங்கி வீடுகளுக்குள் அடைத்து வைத்து உறங்கக் கூட இடமில்லாமல் சிலர் தவிக்கிறார்கள்.

அக்காலத்தில் கிராமப்புறங்களில் இருந்த கை வைத்தியங்கள் முழுவதும் மறக்கடிக்கப்பட்டு விட்டன.  வீட்டில் பெரியவர்கள் இருக்கும் போது அதற்கான கை வைத்தியத்தை உடனே எளிதாக செய்து குழந்தைகளுக்குக் கொடுப்பார்கள். நூற்றுக்கு மேலான கை வைத்தியங்கள் பாட்டி வைத்தியங்கள் இருந்த காலம் போய்விட்டது!இன்று கல்வியும் மருத்துவமும் பெரும் வணிக நிறுவனங்களாக மாறிவிட்ட பிறகு  அதற்கான பணத்தை ஈட்டும் வழியை அறிய முடியாமல் பலரும் தடுமாறுகிறார்கள்.

மறைந்த எழுத்தாளர் கி ராஜநாராயணன் அவர்களின் கோபல்ல புரம் நாவலில்  ரத்தமும் சதையுமான மனித உறவுகள் மிக நுட்பமாக விவரிக்கப்பட்டு இருப்பது போல  அக்காலக்கூட்டுக் குடும்ப வாழ்க்கையில் ஒருவர் நிலம் விவசாயங்களைப் பராமரித்துக் கொள்வார். இன்னொருவர் விவசாய விளை பொருட்கள்

கணக்கு வழக்குகள் விற்பனைகளைப் பார்த்துக் கொள்வார்.  மற்றவர் உற்றார் உறவினர் வீட்டு நல்லது பொல்லதுக்கு செல்ல நேரம் சரியாக இருக்கும்.

மற்றொருவர் கால்நடைகளைப் பராமரிப்பார். மற்றொருவர் குழந்தைகளுக்கான எதிர்கால நலன்களை யோசித்து அவர்களை சரியான முறையில் வளர்க்கத் துணையாக இருப்பார்.

யாருக்கும் தனிமை என்பது இல்லை

பகிர்ந்தளித்து பழக்கப்பட்ட அந்த வேலை திட்டம் அக்கால குடும்ப உறவுகளுக்குள் இணக்கத்தையும் பாசத்தையும் உண்டாக்கியது என்றால் மிகை இல்லை.

கிராமப்புறத்தை மிகவும் மேம்பட்ட அமைதியான, நிம்மதியான வாழ்க்கை என்று சொல்வதற்காக இவற்றை  எழுதவில்லை. அங்கும் சில முரண்பாடுகள் வக்கிரங்கள் போட்டிகள் பொறாமைகள் சாதிய விலக்கங்கள் இருந்தன என்றாலும் அவை அனைத்தும் ஒரு வகையாக நிலத்தின் அடிப்படையில் தீர்த்து வைக்கப்பட்டது தான் கடந்த கால நூற்றாண்டுகளின் வரலாறாக இருக்கிறது.

ஒருவகையில் நகர மனிதர்கள் தனி குடும்பங்கள் இத்தகைய உற்பத்தி உறவின் வரலாற்றை இழந்திருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு நிறைய அடையாளச் சிக்கல்கள் இருக்கின்றன.

இன்றைய மேலை ஐரோப்பிய நாகரிகங்கள் அல்லது குடும்பங்கள் இந்த இழப்பை மறு பரிசீலனை செய்கின்றன. தங்களின் இருப்பை எப்படி வைத்துக் கொண்டு வெளியே பயணம் செய்வது குழந்தைகளை வைத்துக்கொண்டு எப்படி வேலைக்கு போவது குழந்தைகளின் வளர்ச்சிப்போக்கில் ஏற்படும் உளவியல் மாற்றங்கள் போன்றவற்றால் மனம் உடைந்து போன அவர்கள் மீண்டும் கூட்டு குடும்ப வாழ்வின் கதகதப்பிற்கு ஏங்குகிறார்கள். முதியவர்களும் குழந்தைகளும் இயங்கும் வெளியும் வீடும் ஒருவித மலர்ச்சிக்கும் ஆன்மீக நிலையில் மனிதர்கள் வீடு பேறு காண்பதற்கும் வாய்ப்பாக இருக்கிறது. அது இல்லாமல் எத்தனை நவீன வாழ்வை அவர்கள் மேற்கொண்டாலும்  அவர்களது ஆன்மா துயரத்தில் தான் முடிகிறது என்பதை இன்றைய மனித வள ஆராய்ச்சிகள் தெரிவிக்கின்றன.

இன்றைய பொருளாதார மண்டலங்கள் பெரும்பாலும் மனிதத்தன்மை இழந்து பெரும் கேளிக்கையாகவும் ஆடம்பரமாகவும் தங்களை மிகைப் படுத்திக் கொண்டு போவதால் அவை எளிய மனிதரின் வாழ்வை வெளியே தள்ளி விடுகின்றன. வளரும் குழந்தைகள் அவர்களின் மாணவப்பருவம் கல்லூரி பருவம் இன்னும் குடும்பத்திற்குள்  எதிர்காலத்திற்கும் பொறுப்பேற்கும் முன்பு போதை பொருட்களுக்கும் மதுவுக்கும் அடிமையாதல் பொது இடங்களில் சச்சரவு செய்தல் பெண்களை தவறாக புரிந்து கொள்ளுதல்

கைபேசிகளை வைத்துக்கொண்டு கற்பனை செய்தல் என்று அவர்கள் பொது வெளியில் சிதறடிக்கப்படுகிறார்கள்.

மேற்கத்திய நாடுகளும் கூட கொரானா நோய்த் தொற்றுக்குப் பிறகு தங்கள் குடும்பங்களை சிறப்பாகக் கட்டமைக்க முயற்சிக்கின்றன. குறிப்பாக தங்கள் வாழ் நிலத்தின் பிராந்தியத்தின் பாரம்பரியமான நினைவுகளை பயிர் செய்யும் முறைகளை சிறு சிறு தொழில்களை கற்றுக் கொள்ளும் பொருட்டு குழந்தைகளுக்கு மனவளமான அவர்களின் கலாச்சார பெருமைகளைச் சொல்லிக் கொடுக்கக் கூட்டுக் குடும்பம் தான் ஏதுவாக இருக்கிறது. அப்படியான நாடுகள் தான் இன்றைக்குச் சுதந்திரச் சிந்தனைகளுடன் இருக்கின்றன.

பாழடைந்த வீட்டின்

ஒன்றும் பாதியுமான எணகளோடு

ஊசலாடிக் கொண்டுருக்கும்

ஒடிசல் கதவில்

ஒட்டியிருக்கும் கைரேகை

கூட்டுக் குடும்பத்தின்

உறவுக் கணக்கு சொல்கிறது…..

- கரிசல் கவிஞர் கனகா பாலன்.

பழைய வடிவங்களில் கூட்டுக் குடும்பங்கள் இருக்க வேண்டும் என்பதை விட இன்றைய நவீன போக்கிற்கு ஏற்ப மீண்டும் கூட்டுக் குடும்பங்கள் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும் எனில் பழைய நிலையின் விழுமியங்களைக் கைவிட்டு விடாமல் சமகாலத்திலும் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டியது மிக முக்கியம்!  காலத்திற்கு ஏற்ற  வடிவில்  ஒரு பாதுகாப்பான முறையில்  உறவுகளை  காக்க - பேண குடும்பக் கல்வி முறைகள் பரவலாக்கப்பட வேண்டும். நாடு இயற்கை மனித நாகரீக வாழ்வு அதனிடைய கலைப் பண்புகளுடன்   தேசியப் பற்றுள்ள  நடத்தைகள் நம்பிக்கைகள் யாவற்றையும் கொண்டு சட்ட வடிவமற்ற நிலையில் நமக்கு நாமே அனைத்தையும் கட்டமைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்பதுதான் இந்தக் கட்டுரையின் நோக்கம்.

-அரசியலார்

#ksrpost

#கேஎஸ்ஆர்போஸ்ட்

19-12-2024.

#மார்கழிபாவைநோன்பு #திருப்பாவை #மார்கழி 1/29 #ஆண்டாள்தமிழைஆண்டாள் மார்கழித் திங்கள் மதி நிறைந்த நன்னாள் !

#மார்கழிபாவைநோன்பு

#திருப்பாவை

#மார்கழி 1/29

#ஆண்டாள்தமிழைஆண்டாள் 

மார்கழித் திங்கள் மதி நிறைந்த நன்னாள் !

———————————————————-

மார்கழி  பாவை நோன்பு இது ஆண்டுதோறும் மார்கழித் திங்களில் இந்துக் கன்னிப் பெண்கள் கடைபிடிக்கும் நோன்பு ஆகும். அக்காலங்களில் எங்களது கரிசல் பூமியில் இந்த மார்கழி மாத பனி நேரத்தில் அதிகாலை எழுந்து பெண்கள்நீராடி வாசல் தெளித்து கோலம் இட்டு பசுஞ்சாணக் குவியலில் பூசணி பூ வைத்து  தூய்மையான ஆடை அணிந்து  ஈரக் கூந்தலுடன் அவரவருக்கு விருப்பமான கோவிலிற்குச் சென்று இறை வழிபாடு செய்வதைப் பார்த்திருக்கிறேன்.

பெண்ணை பாவை என்று வர்ணிப்பார்கள் கவிஞர்கள்.ஆனால் பாவை என்பது பொம்மை.. சுரூபம் ஆகவே பாவை பாடல் பாவை விரதம் எல்லாம் பெண் பொம்மைகளை வைத்து கொண்டாடும் அற்புதமான ஒரு மரபாகும்.

ஆண்டாள், திருப்பாவை, நாச்சியார் திருமொழி என்னும் இரண்டு பாடற் தொகுதிகளை இயற்றியுள்ளார்

மார்கழி மாதத்தில் சிவ பெருமானை வணங்குபவர்கள் திருவெம்பாவை பாடுவார்கள். பெருமாளை வணங்கும் வைணவர்கள் திருப்பாவை பாடுவார்கள். மார்கழியில் நோன்பிருப்பது சிறப்பு. அதிகாலையில் எழுந்து வாசல் தெளித்து கோலம் போட்டு நீராடி பூஜை அறையில் விளக்கேற்றி திருப்பாவை, திருவெம்பாவை, திருப்பள்ளி எழுச்சி பாடுவது மனதிற்கு நிம்மதியையும் மகிழ்ச்சியையும் கொடுக்கும்.

ஸ்ரீவில்லிப்புத்தூரில் இருந்த பெருமாளின் சன்னதிக்குச் சென்று, அவருடைய முகத்தைப் பார்க்க வெட்கப்பட்டு, கையில் இருந்த பாஞ்சஜன்யம் என்னும் சங்கைப் பார்த்து மார்கழித் திங்கள் மதிநிறைந்த நன்னாளால் எனத் துவங்கி வங்கக்கடல் கடைந்த மாதவனை கேசவனை என முடியும் முப்பது பாடல்கள் பாடினார். அதுவே திருப்பாவை ஆயிற்று. திரு என்றால் மரியாதைக்குரிய எனப் பொருள். பாவைஎன்றால் பெண். நமது வணக்கத்துக்குரிய பெண் தெய்வமாகிய ஆண்டாள் பாடியதால் இது திருப்பாவை ஆயிற்று.

வடமாநிலத்தில் விஷ்ணுவைப் பாடிய  பஜன் அரசி மீரா வை போல 

நம் தென் தமிழகத்தில் கண்ணனைக் கோவிந்தனை பாடிய ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் பெண் தெய்வம் சூடிக்கொடுத்த அழகி நமது ஆண்டாள்  பாடிய பாசுரம் உலகப் பிரசித்தி பெற்றது. 

அந்தகைய பாடல் மரபு இன்றைய தமிழ் நவீனக் கவிதைகளிலும் கூட பிரதிபலிக்கிறது. இன்றைய பெண்களின் காதற் பாடல்களின் இடையே  ஆன்மீக இழைகளாக ஆண்டாளுடைய கவிதைக்கூறுகள் இருப்பதை நாம் காணலாம்.

“ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் பேர்பாடி

நாங்கள் நம்பாவைக்குச் சாற்றி நீராடினால்

தீங்கின்றி நாடெல்லாம் திங்கள்மும் மாரி பெய்து

ஓங்கு பெருஞ் செந்நெல் ஊடுகயல் உகளப்

பூங்குவளைப் போதில் பொறிவண்டு கண்படுப்ப

தேங்றன மற்றகாதே புக்கிருந்து சீர்த்த முலைபற்றிவாங்கக்

குடம்நிறைக்கும் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள்

நீங்காத செல்வம் நிறைந்தேலோ ரெம்பாவாய்”

 இத்தகைய பாடல் மரபு இன்றைய தமிழ் நவீனக் கவிதைகளிலும் கூட பிரதிபலிக்கிறது. இன்றைய பெண்களின் காதற் பாடல்களின் இடையே  ஆன்மீக இழைகளாக ஆண்டாளுடைய கவிதைக்கூறுகள் இருப்பதை நாம் காணலாம்.  தமிழில் பக்தி இலக்கியம்  9 நூற்றாண்டுகளாக கோலோச்சியது!.இன்றைய பின் நவீன காலத்திலும் கூட ஆண்டாள் பாசுரங்களில் தென்படும் வியக்கத்தக்க மொழிதல்களை அந்த இயற்கையை திணையை காலத்தை பொழுதை இப்போது உள்ளவர்களால் எழுத முடியுமா

என்பதே ஒரு சவால். 

கீசுகீசு என்று எங்கும் ஆனைச்சாத்தான் கலந்து

பேசின பேச்சரவம் கேட்டிலையோ? பேய்ப்பெண்ணே!

காசும் பிறப்பும் கலகலப்பக் கை பேர்த்து

வாசநறும் குழல் ஆய்ச்சியர் மத்தினால்

ஓசை படுத்த தயிரரவம் கேட்டிலையோ?

நாயகப் பெண்பிள்ளாய்! நாராயணன் மூர்த்தி

கேசவனைப் பாடவும் நீகேட்டே கிடத்தியோ?

தேச முடையாய்! திறவேலோர் எம்பாவாய்.

இந்தக் கவிதைகளைப் படித்ததும் எனக்கு யவனிகா ஸ்ரீராமின்  டிசம்பர் மாத குளிர்காலக் கவிதை ஒன்று ஞாபகத்தில் வந்தது.

இரண்டாம் ஜாமம்

அனல் அடங்கா வீட்டின் சூளைச்சுவர்கள் மூக்கை அரிக்க

பல முறை கேட்கும் மெல்லிசைப்பாடல்கள் அலுப்பூட்டுகின்றன

கருக்கலின் போது வீசும் மெல்லிய குளிர்காற்றிக்கு காத்திருக்கிறேன்

முறுக்கும் உடல் வலியுடன் ஆழ்ந்த உறக்கத்தை

அது துருவங்களில் இருந்து எப்படியும் தருவிக்கும் 

கொசுக்கள் அற்று இரண்டு பழங்கள் மீந்திருந்தால்

ஒரு நீண்ட பகல் பொழுதை மகிழ்ச்சியுடன்

அதற்கு ஒப்புக்கொடுப்பேன்

ஒரு லாரி டிரைவரின் வெகுதூரங்களுக்கும்

அணைகளில் வளர்ப்பு மீன்களுக்கு வலை வீசுபவரின்

துள்ளும் புலர்காலைக்கும்

பள்ளிக்குச்செல்லும் சிறார்கள் விடியும் வரை

மூங்கில் கூடைகளில் பூப்பறிக்க

தலை சும்மாட்டில் கட்டிய டார்ச் ஒளி மங்கும் பொழுது

இரவுஷிப்ட் முடிந்து நூற்பாலைப் பேருந்துகள்

பெண்களை ஊருக்குள் இறக்க வரும் தலைகலைந்த வேளையில்

பால் வேகன்கள் ஹார்ன் ஒலிக்க

பத்திரிக்கைக் கட்டுகளைப்பிரித்தனுப்பும் இடத்தில்

இரையும் ஒரு தேனிர் பாய்லர் முன்பு பற்கள் 

நடுங்கக் கதகதப்புடன் இந்த மார்கழி குளிர்காலத்திற்கு முகமன் சொல்வேன்.

ஆண்டாள் காலத்து நித்திய கடமைகள் திணை ஒழுங்குகள் ஒருபுறம் இருக்க இந்த நவீன கவிதையில் இன்றைய குளிர் கால காட்சிகள் ஆண்டாள் பாசுரங்களில் வருகிற மாதிரியே நித்ய  கடமைகளாக மாறிக் காட்சியளிக்கின்றன.

இன்னும் பல வகையான பெண்கள் கவிதைகளில் ஆண்டாளின் தாக்கங்கள் மொழி வழியான பக்தி இலக்கியத்தின் தொடர்ச்சியாக இருப்பதை ஆழ்ந்த புலமை உள்ளவர்கள் அறிவார்கள்.

அக்காலத்திலேயே இந்த மார்கழித் திங்களை மகிமை செய்த எங்கள் மண்ணின் கன்னியர் குல தெய்வம் 

ஆண்டாள்  அவதரித்த  இந் நன்னாளில் மக்கள் யாவரும் சீரும் சிறப்பு பெற்று  செல்வ வளம் அடைந்து  உடல் நலமும் பெற்று உயர்வடைய வேண்டி வாழ்த்துகிறேன். Today marks the beginning of the sacred Tamil month of Margazhi, dedicated to Andal, the only woman among the twelve Alvar saints of the Vaishnava tradition.

#மார்கழி1

#திருப்பாவை

#கேஎஸ்ஆர்போஸ்ட்

#ksrpost

16-12-2024.

அவரவர் வாழ்க்கையில் ஆயிரம் ஆயிரம் மாற்றங்கள் அந்த நினைவுகள் நெஞ்சினில் திரும்பிட திரும்பிட ஏக்கங்கள் நம்மீது நம்பிக்கை நமக்கிருக்கும் வரை வாழ்க்கை நம்வசம்..

இன்றெனை வருத்தும்

இன்னல்கள் மாய்க.

நன்மை வந்தெய்துக

தீதெல்லாம் நலிக....

~  பாரதி  

அவரவர் வாழ்க்கையில் 

ஆயிரம் ஆயிரம் மாற்றங்கள்அந்த

நினைவுகள் நெஞ்சினில் 

திரும்பிட திரும்பிட ஏக்கங்கள்…….. 

நம்மீது நம்பிக்கை நமக்கிருக்கும் வரை வாழ்க்கை நம்வசம்..

என் மௌணத்தை சிறைபிடித்து...தனிமையை ஆட்கொண்டு..ஏகாந்தத்தை வசப்படுத்திய நினைவுகள்..சுமையானாலும்..

சுகமாய்தான்...

இதில் புனிதம் என்று ஏதும் உள்ளதா? 

இதில் சிந்தனையால் தீண்டப்படாத ஒன்று? 

தூய்மை, புனிதம் என்று அழைப்பதை நாம் தேவாலயங்களில் சின்னங்களாக, அடையாளங்களாக வைத்துள்ளோம் - கன்னி மேரி, கிறிஸ்து, சிலுவை என. 

இந்தியாவிலும், பௌத்த நாடுகளிலும் அவற்றின் குறிப்பிட்ட சின்னங்கள், உருவங்கள் உள்ளன - அவை புனிதமானவை: பெயர், சிற்பம், உருவம், சின்னம். 

ஆனால் வாழ்க்கையில் புனிதமான ஒன்று இருக்கிறதா?

புனிதமானது என்பது மரணமில்லாதது, காலமற்றது - தொடக்கமும் முடிவும் இல்லாதது.

உங்களால் அதைக் கண்டுபிடிக்க முடியாது, யாராலும் கண்டுபிடிக்க முடியாது.

புனிதம் என்று நீங்கள் நினைப்பதை கைவிடும்போது அது வரக்கூடும்.

மதங்கள், அவற்றின் பிம்பங்கள், அவற்றின் கோரிக்கைகள், மற்றும் நம்பிக்கைகள், அவர்களின் சடங்குகள், கோட்பாடுகள், அனைத்தும் புரிந்து கொள்ளப்பட்டு முற்றிலும் நிராகரிக்கப்படும் போது, ​​புனித நூல்கள், குருமார்கள், பின்பற்றுபவர் என யாரும் இல்லாதபோது, ​​​​அந்த அமைதியின் மகத்தான தரத்தில், தன்மையில், சிந்தனையால் தொட முடியாத ஒன்று வரக்கூடும். 

ஏனென்றால் அந்த அமைதி சிந்தனையால் உருவாக்கப்படாத ஒன்று.

காலச் சக்கரம்...

இருபது வயசுல இதுதான் வேணும்னு தோணும்....

முப்பது வயசுல இது வேணும்னு தோணும்....

நாற்பது வயசுல இதுவே போதும்னு தோணும்....

ஐம்பது வயசுல இது இல்லைன்னா கூட

பரவாயில்லைனு தோணும்.....

அறுபது வயசுல எது இல்லைன்னாலும் பரவாயில்லைனு தோணும்....

எழுபது வயசுல எதுவும் வேணாம்னு தோணும்....!

காலமாற்றம்....காலச்சுழற்சி...கால நேரம்....!

பிடிவாதம் எல்லாம் முடக்குவாதமா மாறும்....!

ஆணவம் எல்லாம்பணிவா மாறும்....!

அதிகாரம் எல்லாம் கூனிக் குறுகி மாறி இருக்கும்.....!

மிரட்டல் எல்லாம் கப்சிப்னு ஆகியிருக்கும்......!

எது வேணும்னு ஆளாய் பறந்தோமோ....

அதையே தூரமாக வைத்து பார்க்கத் தோணும்....!

எதற்காக ஓடினோம்....

எதற்காக ஆசைப்பட்டோம்....

எதற்காக எதைச் செய்தோம்.....

என்ற காரணங்கள் எல்லாமே .....

காலப் போக்கில் மறந்து போகும்.... மரத்துப் போகும்....!

தீராப்பகையைத் தந்து வன்மத்தோடு வாழ்ந்து

ஆட விடுவதும் காலம்தான்...

அதன் பின் ஆட்டத்தை அடக்கி....

மறதியைக் கொடுத்து ஓரமாய் உட்கார வைப்பதும்

அதே காலம்தான்....!

வெளியே மாளிகையாய் தோற்றமளிக்கும் எதுவும்.,...

உள்ளிருக்கும் விரிசல்களை எடுத்துரைக்காது....!

வாழ்க்கையில் பக்குவம் கிடைப்பது அவ்வளவு எளிதல்ல.....

அதற்குப் பல அவமானங்களைக் கடந்திருக்க வேண்டும்....

எனக்கு நடிக்க தெரியாத தால் என்னை நிறைய பேருக்கு பிடிப்பதில்லை நடிப்பதினால் நிறைய பேரை எனக்கு பிடிப்பதில்லை... !!

வாழ்க்கைக்கு எது தேவை பணமா, நிம்மதியா?

முதலில் வாழ்க்கையில் நிம்மதி இருந்தால் தான் பணம் சம்பாதிக்க முடியும். வாழ்வில் இரண்டுமே தேவைதான். அதை நாம் அளவோடு வைப்பதும் அளவுக்கு மேல் வைப்பது தான் தவறு. 

உதாரணமாக கூறினால் நாம் ஒரு வேலைக்கு செல்லும் முன்பு மனம் நிம்மதியாக இருந்தால்தான் வேலை பூர்த்தி அடையும்.

ஆடம்பர வாழ்க்கைக்கும், அற்ப சுகத்திற்கும் பணம் மிகவும் தேவைப்படுகிறது. ஆனால் ஒருவேளை கஞ்சி குடித்தாலும் மனதை நிம்மதியோடு குடித்தால் அதுவே போதுமான வாழ்க்கையாகும்.

திருவோட்டினை எடுத்துக்கொண்டு தெருக்கடையில் யாசகம் பெறும் மனிதரை பாருங்கள்.

அவர்களுக்கு போதுமான பணமும் போதுமான உணவும் சாலை ஓரத்தில் உறங்க இடமும் இருப்பதால் என்னவோ அவர்களுக்கு,

ஆடம்பரமா அப்படி என்றால் என்ன? நிம்மதியா அப்படி என்றால் என்ன? என்ற கேள்விக்கு நம்மிடம் அவ்வாறு கேட்பார்கள்.

அளவிற்கு அதிகமான பணம் இருப்பவரால் தான் மனதில் நிம்மதியற்று இருப்பார்கள். அளவிற்கு மீறினால் அமிர்தமும் நஞ்சு.

வாழக்கையில் ஆயிரம் கவலைகள் வலிகள் இருந்தாலும், முகத்தில் புன்னகையெனும் முகமூடியை அணிந்து கொண்டே வாழ்கின்றனர் பலர்.

சுமைகளோடே தான் மனிதர்கள் பயணிக்கிறார்கள். அதை இறக்கி வைப்பதற்குத் தயாராக இல்லை எவரும்.அந்த சுமையை ஏற்பதற்கும் யாரும் தயாராக இல்லை.

இறுதிப் பயணத்தில் தன்னை சுமக்கும் நாள் வரை இது தொடரும் போது வாழ்க்கை உற்சாகமாக இல்லாமல் கடினமானதாக இருக்கிறது.

பதற்றத்தோடும் குழப்பத்தோடும் வாழ்க்கையின் பெரும்பான்மை கழிந்து விடுகிறது.

ஆகையால் குழந்தையின் மன நிலையில் இருந்தாலே போதும் வாழ்க்கை ரசனையாகும்.

இன்முகத்தோடு இதயத்தின் கதவுகளைத் திறப்போம். அதாவது வழி தேடிச் செல்லும் பாதையில்  வலிகள் இருக்கத் தான் செய்யும்.

*சிறு குச்சியை தூக்கிப் பறக்கும் பறவைக்கு, பாரம் கூட வலி தான். பாரத்தை தாங்கி, தன் பாசத்தில் கூடு கட்டும்.

குழிகளில் விழுந்தாலும் வலிகளை மறந்து வழிகளைத் தேடிக் கொண்டே இருந்தால் வெற்றி நிச்சயம் .

அச்சமின்றி வாழ்வதுதான் வாழ்க்கை.

மறைப்பதற்கு எதுவும் இல்லாமல் இருக்கும்போது நீங்கள் எதையும் தவிர்க்க விரும்ப மாட்டீர்கள்.

உண்மையான சுதந்திரத்தை வெளிப்படையான வாழ்க்கை நடத்துவதில்தான் காண முடியும்.

ஒருவன் தனக்குத் தானே அளித்துக் கொள்ளக்கூடிய நற்சான்றிதழ்களிலேயே தலைசிறந்தது, இப்படிப் பிரகடனம் செய்வதுதான்: "நான் ஒரு திறந்த புத்தகம்."

#கே.எஸ்.ஆர் போஸ்ட்

#ksrpost

12-12-2024.