இதுதான் ராஜபக்சேவின் இயக்கமா?

இலங்கையில் தானே பிரதமர் என்று ராஜபக்சே பாசாங்கு முகத்தை காட்டி வருகிறார். அவர் கட்சியில் உறுப்பினர்கள் இன்றி காலியாக இருக்கும்போது ஒரே உறுப்பினர் எழுந்து நிற்கிறார். இதுதான் ராஜபக்சேவின் இயக்கமா?

கே.எஸ்.இராதாகிருஷ்ணன்
30/11/2018

#KSRPostings
#KSRadhakrishnanPostings
#ராஜபக்சே
#ஈழத்தமிழர்
#ஈழம்

மைத்ரி பால(கர்) சிரி சேனா...

இவர் யார் ?

நாட்டை ஆதாளபாதாளத்துக்க தள்ளீட்டு எதுவுமே நடக்காதது போல போஸ் குடுக்கிறாரே.

இவர்தான மா மனிதர் #மைத்திரி பால(கர்)சிரி சேனா........

கே.எஸ்.இராதாகிருஷ்ணன்

30/11/2018

#KSRPostings 

#KSRadhakrishnanPostings 

#ஈழத்தமிழர்

பெர்லின் சுவரில் 1989.

One of the slogans of the demonstrations held at the Berlin wall in 1989 .....

பெர்லின் சுவரில் 1989.

வழிப்பறி டோல்கேட்கள்

வழிப்பறி டோல்கேட்கள் 

———————————-

கேரளத்தில் வழிப்பறி டோல்கேட்கள் கேரள முதல்வர் பினராயி விஜயன் முடிவு என தகவல் . கேரளாவின் 1,782 கி.மீ., நீளமுள்ள நெடுஞ்சாலையில் 14 டோல்கேட்கள் உள்ளன. அவை அனைத்தையும் மூடப்போவதாக தகவல்கள் வந்துள்ளன. மகாராஷ்டிராவில் 15,433 கி.மீ., நீளமுள்ள நெடுஞ்சாலையில் 44 டோல்கேட்கள் மக்களிடம் பகல் கொள்ளையடிக்கின்றன. ஆனால் தமிழ்நாட்டில் 5,381 கி.மீ., நெடுஞ்சாலையில் 51 டோல்கேட்கள் உள்ளன. மகாராஷ்டிரா, கேரளா, கர்நாடகா, ஆந்திராவை ஒப்பிடும்போது தமிழகத்தில் தான் 35 சதவீதத்திற்கும் அதிகமான  டோல்கேட்கள் உள்ளன. இந்த பகல்கொள்ளை அடிக்கும் டோல்கேட்களை மூடாமல் சர்க்கார், மீடு என பேசிக்கொண்டு வருகிறோம். இந்த வழிப்பறி கொள்ளை பற்றி பேசாமல் இருப்பது ஏனோ. மத்திய மாநில அரசுகள் மக்களுக்கான ஜனநாயக அரசா? இல்லை வியாபார சந்தை ஜனநாயக அரசா?

கே.எஸ்.இராதாகிருஷ்ணன்

29/11/2018

#KSRadhakrishnanpostings

#KSRpostings

#வழிப்பறி_டோல்கேட்

#tollgate

*மேகதாட்டு அணை பிரச்சனையும், சமாச்சாரமும்.* அகண்ட் காவிரி வறண்ட காவிரி ஆகின்ற வேதனை .......

-------------------------------------

மைசூரு, மாண்டியா மாவட்டங்களுக்கு நீர் பாசனத்திற்காகவும், பெங்களூரு மாநகரின் குடிநீருக்காகவும், காவிரி நதியில் மேகதாட்டு பள்ளத்தாக்கில் ஏறத்தாழ 66.5 முதல் 96 டி.எம்.சி., தண்ணீர் தேங்கும் வகையில் ஒரு அணையை கட்ட கர்நாடக அரசு திட்டமிட்டுள்ளதற்கு மத்திய அரசின் நீர்வள ஆணையமும் ஒப்புதலை வழங்கிவிட்டது. காவிரி தமிழ்நாடு, கர்நாடகா, கேரளா, புதுச்சேரி மாநிலங்களை உள்ளடக்கிய நதியாகும். இந்நிலையில் அங்கு கர்நாடகம் அணை கட்டுவது காவிரி நதிநீர் நடுவர்மன்றம் அளித்த இறுதித் தீர்ப்புக்கும், உச்சநீதிமன்றம் அளித்த தீர்ப்புக்கும் எதிரானது. இதையெல்லாம் சற்றும் சிந்திக்காமல் மத்திய அரசு மேகதாட்டு அணையை கர்நாடகத்தில் கட்ட ஒப்புதல் அளித்துள்ளது கண்டனத்துக்குரியதாகும். மேகதாட்டு (ஆடுதாண்டி) என்பது காவிரி நதி தமிழகத்திற்கு நுழையும் முன்னர் சற்று மேலேயுள்ள பள்ளத்தாக்கு ஆகும். இந்த பகுதியில் தான் காவிரியுடன் அர்க்காவதி நதியும் சேரும் இடத்தில் தான் இந்த மேகதாட்டு அணையை கட்ட கர்நாடகம் முனைந்துள்ளது.

கிருஷ்ணராஜசாகர் அணைக்கு கீழேயுள்ள கபினியில் 19.5 டிம்சி தண்ணீரை சேமிக்கலாம். இந்த அணையில் நிரம்பிய உபரிநீர் அனைத்தும் காவிரியில் சேரும் பொழுது அர்க்காவதி காவிரியில் சேரும்போது மழைக்காலங்களில் நீர்ப்பெருக்கு அதிகம் இருக்கும். அந்த தண்ணீரெல்லாம் தமிழகத்திற்கு வரவேண்டிய தண்ணீர். அந்த நீர் மேட்டூர் அணைக்கு தான் வரும். தற்போது அந்த அணை கட்டப்பட்டுவிட்டால் மேட்டூருக்கு வரும் நீர் தடுக்கப்பட்டுவிடும். மேகதாட்டு அணையை இருப்புத் தண்ணீர் இருக்கும் அணை (Balance Reservoir) என்று சொல்கிறது. இந்த அணையை கபினி, அர்க்காவதி நிறைந்தது போக உபரி நீரை தேக்கி வைக்கும் அணை என்பது தான் கருத்து. அப்படியெனில் அந்த தண்ணீர் மேட்டூர் அணைக்கு தான் வரவேண்டும். 

அந்த தண்ணீரை தமிழகத்திற்கு வராமல் தடுத்து தண்ணீரை தேக்கிவைத்து மின்சாரத்தை தயாரிக்கும் திட்டத்தை கடந்த பல ஆண்டுகளாக கர்நாடகம் திட்டமிட்டது. இந்த திட்டத்திற்கு அடிக்கல் நாட்டியவர் அன்றைய பிரதமர் தேவேகவுடா. மத்திய நீர்வளத்துறை அமைச்சகத்தின் ஒப்புதலோடு, சுற்றுச் சூழல் அமைச்சகம், மத்திய மின்சக்தி ஆணையத்தின் ஒப்புதல் பெற்ற திட்டக்குறிப்புகளை கர்நாடக அரசு அனுப்பி ஒப்புதல் கிடைத்துவிடும் என்று தெரிகிறது. அதற்கு ஒப்புதல் கிடைத்துவிடும் என்ற நம்பிக்கையையும் கர்நாடகம் தெரிவித்துள்ளது. உச்சநீதிமன்றத்தின் இறுதி தீர்ப்பின்படி, காவிரி மேலாண்மை ஆணையத்தின் ஒப்புதலின்றி இந்த மேகதாட்டு அணையை செயல்படுத்த முடியாது. ஏற்கனவே காவிரி மேலாண்மை ஆணையத்தின் தலைவர் மசூத் உசேன் மேகதாட்டு அணை திட்டத்தை தமிழகத்தின் ஒப்புதலின்றி நிறைவேற்ற முடியாது என்று கூறியுள்ளார். வருகின்ற டிசம்பர் 6ம் தேதி காவிரி மேலாண்மை ஆணையத்தின் கூட்டத்தில் இதை பற்றி விவாதிக்கப்படும் என்று கூறியுள்ளார். காவிரி மேலாண்மை ஆணையத்தின் அனுமதி இல்லாமலேயே மத்திய அரசு எப்படி ஒப்புதல் அளித்தது. தமிழகத்திற்கு வரவேண்டிய காவிரி நீர் 177.25 டி.ம்.சி நீரை வழங்கவே மேகதாட்டில் அணை கட்டுவதாக கர்நாடக முதலமைச்சர் குமாரசாமி கூறியுள்ளது அபத்தமாக உள்ளது. காவிரியில் பெய்யும் மழையின் 50 விழுக்காடு என்ற அடிப்படையில் தமிழகத்திற்கு தரவேண்டிய தண்ணீர் 177.25 டிம்சி என்று கணக்கிட்டு உறுதி செய்யப்பட்டது. மழை அதிகம் பெய்தாலும் கூடுதல் தண்ணீர் பெறவும், கடைமடை மாநில விவசாயிகளுக்கு உரிமை உள்ளது என்ற நிலையில் தமிழ்நாடு மேகதாட்டு பிரச்சனையில் கேள்வி எழுப்ப முடியாது என்று கர்நாடக அமைச்சர் சிவகுமாரின் கருத்து தவறானது. இந்த நிலையில் மத்திய அரசும், கர்நாடக அரசும் உச்சநீதிமன்ற தீர்ப்பையும், நடுவர்மன்ற இறுதித் தீர்ப்பையும், காவிரி மேலாண்மை வாரியத்தையும் பொருட்படுத்தாமல் மேகதாட்டுவில் மேட்டூர் அணையை விட அதிக கொள்ளளவை கொண்ட பெரிய அணையை கட்ட திட்டமிட்டுள்ளது தமிழகத்தை வஞ்சிக்கும் நிலைப்பாடே. இதே போல ராசிமணல், சிவசமுத்திரம் ஆகிய இடங்களிலும் காவிரியின் குறுக்கே அணைகள் கட்ட கமுக்கமான நடவடிக்கைகளை கர்நாடக அரசு எடுத்து வருகிறது என்பதும் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். கிட்டத்தட்ட 20 ஆண்டுகளுக்கு மேலாகவே இந்த மேகதாட்டு பிரச்சனையில் கர்நாடக அரசு காட்டும் முனைப்பை எதிர்த்து தமிழக அரசு காட்டி வந்த எதிர்ப்பினை மத்திய அரசு கவனத்தில் கொள்ளவில்லை. 

நடந்தாய் வாழி காவிரி என்பது வறண்டாய் காவிரி என்று தமிழகம் வேதனைப்படும் அளவில் மத்திய அரசும், கர்நாடக அரசும் செய்துவிடுமோ என்ற வினா தான் நமக்கு ஏற்படுகிறது.

#காவிரி

#மேகதாது

#ராசிமணல்

#சிவசமுத்திரம்

#Cauvery_issue

#megathathu

#rasimanal

#sivasamudram

#letter_to_cabinet_secretary_on_cauvery_issue

#KSRadhakrishnanpostings

#KSRpostings

கே.எஸ்.இராதாகிருஷ்ணன்

29/11/2018

காவிரி பிரச்சனை (மேகதாது, ராசிமணல், சிவசமுத்திரம்)- Cauvery Issue

காவிரி பிரச்சனை (மேகதாது, ராசிமணல், சிவசமுத்திரம்)- Cauvery Issue

-------------------------------------

மேகதாது, ராசிமணல், சிவசமுத்திரம் ஆகிய இடங்களில் காவிரி ஆற்றின் குறுக்கே 4 மிகப்பெரிய அணைகளை கட்ட முடிவு செய்துள்ள கர்நாடகா, அதற்கான விரிவான திட்ட அறிக்கையையும் தயாரித்து விட்டது. அதை இன்னும் 15 நாட்களில் மத்திய அரசிடம் சமர்ப்பிப்போம் என்று கர்நாடக மாநில சட்டத்துறை அமைச்சர் ஜெயச்சந்திரா அறிவித்துள்ளார்.மேகதாது அணைக்கான விரிவான திட்ட அறிக்கையை தயாரித்து  மத்திய நீர்வள ஆணையத்தின் தலைமைப் பொறியாளரிடம் கடந்த ஜூன் 7-ஆம் தேதி சமர்ப்பித்துள்ளது. 

மேகதாது அணையின் உயரம் 441.8 மீட்டர் [1546 அடி உயரம்]. அதில் 75 டி.எம்.சி நீரை தேக்க முடியும். இது நம் மேட்டூர் அணையின் கொள்ளளவை விட மிக அதிகம்.

ராசிமணல், சிவசமுத்திரம் ஆகிய இடங்களில் கட்டப்படவுள்ள 3 அணைகள் மூலம் மேலும் 45 டி.எம்.சி நீர் தேக்கப்படும்.

மேகேதாட்டுவில் கர்நாடகம் புதிதாக கட்டவுள்ள அணையின் கொள்ளளவு 67.14 டி.எம்.சி ஆகும். இது கர்நாடகத்தில் காவிரி ஆற்றின் குறுக்கே கட்டப்பட்டுள்ள நான்கு அணைகளையும் விட அதிக கொள்ளளவு கொண்டதாகும். இந்த அணை கட்டி முடிக்கப்பட்டால் காவிரியில் 171.73 டி.எம்.சி நீரை கர்நாடகத்தால் சேமித்து வைக்க முடியும். இது மேட்டூர் அணையின் கொள்ளளவான 93.74 டி.எம்.சியை விட கிட்டத்தட்ட இரு மடங்கு ஆகும். 

இதன் மூலம் தமிழகத்திற்கான காவிரி நீர் வரத்து அடியோடு நின்று விடும். பெருமழை காலங்களில் கூட ஒரு சொட்டு நீர் கிடைக்காது. 

இந்த அணைகள் கட்டக் கூடாது என்றும், காவிரி பிரச்சனை குறித்து விரிவான கடிதங்களை மத்திய கேபினட் செயலாளர் மற்றும் மத்திய நீர்வள அமைச்சகத்தின் செயலாளருக்கு நான் அனுப்புயுள்ளேன். அந்த கடிதங்களை இத்தோடு பதிவிட்டுள்ளேன்.

ஏற்கனவே உச்ச நீதிமன்றம் ஆணையிட்டும் காவிரி மேலாண்மை வாரியம் அமைக்கவில்லை. சட்டங்களையும், உச்ச நீதிமன்ற உத்தரவுகளையும் கர்நாடக அரசு பொருட்படுத்துவதே இல்லை. மத்திய அரசும் இதை வேடிக்கை பார்க்கின்றது. அரசியல் அமைப்பு சட்டத்தை இரண்டு அரசுகளும் மீறுகின்றன.

-------

 

1. The Cabinet Secretary

 Union of India

 New Delhi.

2. The Secretary

 Ministry of Water Resources

 New Delhi.

Respected Sirs,

As I am practicing advocate of High Court of Judicature of Madras and Political & Social Activist from Tamil Nadu, I humbly beg your esteemed office to deliver justice to the people of Tamil Nadu and most particularly to the Agriculturists, Farmers, Agriculture Labors and its allied agriculture commerce  in view of my the following representation hereunder. 

It was very well known and undisputed fact that past more than 2000 years, the People and farmers of Tamil Nadu State was receiving and using entire  Cauvery river water till 1924  the Krishna Raja Sagar Dam was constructed across the Cauvery. Since then, almost nearly a century the water of Cauvery is being disturbed and disputed by the State of Karnataka for its political agendas. After decadeslong livelihood dispute of Tamil Nadu State people and farmers came to its first breath by establishing Cauvery Water Tribunal between particularly Tamil Nadu and Karnataka States on 02.06.1990. 

In the meanwhile, the State of Karnataka constructed Haranghi, Kabini, Hemavathi and Swvarnavathi dams during 1979, 1975, 1978 & 1973 respectively.  Having people of Tamil Nadu was worst affected  by such several dams across Cauvery,  the reason for which the Tribunal was ordered to regulate distribution of water protecting people of Tamil Nadu for getting their due share of water for their livelihood. This Hon'ble Tribunal passed interim order on 25.06.1991 as the Karnataka State shall release 205 TMC water to Tamil Nadu by Karnataka State. However, this interim order was not duly implemented by the State of Karnataka. The Tribunal passed its final order on 05.02.2007 ordering to release 419 TMC water to the people of Tamil Nadu State every year. But out of 419 TMC Cauvery water, the real Cauvery water was 192 TMC from State of Karnataka and remaining 227 TMC water from rivers flowing within the State of Tamil Nadu.  

Despite the Tribunal passed final order, this was not given effect to by publishing in Central Government gazette. After very serious legal battle launched in Apex Court by the State of Tamil Nadu, the Hon'ble Supreme Court on 04.02.2013 came down heavily on Central Government and directed the Central Government to publish the order of the Cauvery Tribunal on or before 20.02.2013. Accordingly the Union Government published the Cauvery Tribunal's order in central gazette on 19.02.2013. Despite the same is being given effect to the order of the Cauvery Tribunal, the Union Government failed to establish the Cauvery Water Regulatory Authority to monitor the both State Governments to implement the order of the Cauvery Tribunal by which the State of Karnataka intentionally failed to implement the Cauvery Water Tribunal order by which the people of Tamil Nadu State is suffering irreparably past 5 years. The undue hardship and irreparable sufferings are:-

 It is very essential to the Farmers of Tamil Nadu to supply Cauvery water from Mettur Dam every year 12th of June to prepare for Kuruvai (paddy agriculture cultivation)

 Since the Karnataka failed to release Cauvery water, last consecutive 6 years there was no sufficient water in Mettur Dam to release water for Kuruvai cultivation.

 If Cauvery water being released on June 12th, the Tamil Nadu farmers of delta will cultivate paddy (Kuruvai) in about 4 lakhs hectors of land. But for non releasing Cauvery water from Mettur dam, delta farmers cultivate Kuruvai in about 1.10 lakhs hectors of land only. 

 In 2016, Karnataka State did not release our rightful of Cauvery water to Tamil Nadu, the State of Tamil Nadu released water from Mettur dam on 9th Sep. 2016 for Samba cultivation and supply of water was not sufficient, hence release of water from Mettur was stopped. In this consequence, instead of 8.83 lakh metric tons of paddy production, only 1.37 lakh metric tons of paddy was produced. 

 The Ministry of Agriculture released its press release giving this data by stating that in 2016 the delta farmers produced 26% of paddy and the loss was 74% of product due to non release of water by State of Karnataka. 

 In view of 74% loss of paddy product in 2016 itself, the local economy and livelihood of farmers, agriculture labors and its allied business lost about 5000 crores of rupees.  

 In view of very audacity stand taken by State of Karnataka in releasing Cauvery water as well ignoring the order of Cauvery Water Tribunal, 25 districts general public drinking water is put into precarious situation.

The above said irreparable sufferings are some examples only and there are more suffering factors play in to the livelihood of Tamil Nadu State farmers, agriculture laborers and its allied commerce as well the livelihood of entire Tamil Nadu State general public too. Under these circumstances, the Cabinet of Karnataka State declared that they have prepared feasible and technical reports to construct more dams across Cauvery River at Megadad, Rasimanal and Sivasamuthram to store Cauvery Water upto 110 TMC water in all these proposed dams.  And also the Karnataka State Government announced that they are going to submit these project reports for approval of constructing said dams from your esteemed Ministry. 

This is most shocking steps of Karnataka State with your Ministry's approval. If at any case, your Ministry considered the said dam projects of Karnataka, the State of Tamil Nadu would become Somalia in Union of India. While 30th September 2016, the Hon'ble Supreme Court asked your opinion of establishing Cauvery Water Regulatory Authority within four days, Your Ministry agreed the same will come with report of establishing such Authority. However, Your Ministry  appalled the General People of Tamil Nadu State and took 'U' turn under the pressure of ruling political party legislatures' colorable exercise and Your Ministry came with different plan of establishing Single Regulatory Authority for all Tribunal orders. Despite Your Ministry took such negative stand, the Hon'ble Supreme Court consider the plight of the livelihood of the people of Tamil Nadu State, ordered Your Ministry to  establish Cauvery Water Regulatory Authority within 90 days and the same is not seen any ray of light as on date from your Ministry. 

Since the Union of India Government failed for various known reasons or very public secret to establish the Cauvery Water Regulatory Authority by the Karnataka State is taken granted for disobeying the order of the Cauvery Water Tribunal. We people of Tamil Nadu is also citizens of India, so whatever political party comes to power of Union Government, it is the utmost duty of the Union Government and its Ministries to govern the people of the Union of India under the guidelines of Constitution of India. 

But the fact is that the national political parties those occupy the Legislature's position in Union of India leash out discrimination towards people of Tamil Nadu State and its livelihood and show lots of bonanzas to the State of Karnataka with view to their political parties’ welfare. The General People of Tamil Nadu posed its faith  fondly in Nationalism of Union of India, the whatever political party comes to power in Centre, the Ministries like you are common to every citizens of Union of India and You have most humbly duty to take care of every citizens of Union of India without lien on any colorable exercise. 

Therefore, as I am citizen of Union of India and being affected Tamilian, I humbly request your Ministry and Cabinet Secretary  for Union of India to establish Cauvery Water Regulatory Authority  immediately without any delay for implementing water sharing as per Tribunal Order dated 05.07.2007 and further request you both that do not permit the State of Karnataka to construct any new dams across Cauvery river for storing water to save the livelihood of the People of Tamil Nadu State and do the needful. 

Yours,

K.S.Radhakrishnan

#காவிரி

#மேகதாது

#ராசிமணல்

#சிவசமுத்திரம்

#Cauvery_issue

#megathathu

#rasimanal

#sivasamudram

#letter_to_cabinet_secretary_on_cauvery_issue

#KSRadhakrishnanpostings

#KSRpostings

கே.எஸ்.இராதாகிருஷ்ணன்

29/11/2018

இலங்கை பிரச்சனையில் இந்தியா இன்னும் மௌனமா?

*இன்றைய (29/11/2018) தினமணியில் இலங்கை பிரச்சனை குறித்து நான் எழுதிய பத்தி வெளிவந்துள்ளது.*

*

*

-வழக்கறிஞர். கே.எஸ். இராதாகிருஷ்ணன்.

இலங்கை அதிபர் மைத்ரிபால சிறிசேனே, இலங்கையில் இரண்டு பிரதமர்கள் இருக்கும் துக்ளக்தனமாக நெறியற்ற முறையில் உருவாக்கியது; நாடாளுமன்றத்தை அதன் தலைவரின் ஆலோசனையைப் பெறாமலேயே மைத்ரியின் விருப்பத்திற்கேற்ப ஒத்திவைத்தது; நாடாளுமன்ற ஜனநாயகத்தை குழிதோன்டி புதைத்து தெருச்சண்டை போல அங்கு கலவரத்தை உண்டாக்கி, மிளகாய் பொடியை தூவி அதன் தலைவரையே அவருடைய இருக்கையில் அமர விடாமல் ராஜபக்சே ஆதரவாளர்களின் இந்த கூத்துக்கு மைத்ரிபால சிறிசேனே துணை போனதெல்லாம் உலகமே கவனித்தது. ரணில் விக்கிரமசிங்கே பிரதமராக அமரக் கூடாது என்ற ஒரே நோக்கத்தில் தொடர்ந்து செயல்பட்டு வந்ததையெல்லாம் உலக நாடுகள் தன்னுடைய கவலையை தெரிவித்தது.

மைத்ரிபால சிறிசேனே அதிபராக இருந்து ராஜபக்சேவிற்கு மகுடம் சூட்டினாலும், ராஜபக்சேவும் மைத்ரியை பெரிதாக மதிக்கவில்லை. மைத்ரியும், ராஜபக்சேவும் கலந்து கொண்ட பொது நிகழ்விலும் அந்த நாட்டு தேசியப் பண் இசைக்கப்பட்ட போது மைத்ரியின் கையை ராஜபக்சே அலட்சியமாக தட்டிவிட்டதெல்லாம் கவனித்தபோது, மைத்ரி தனக்கு கீழே அந்நாட்டு சுகாதாரத் துறை அமைச்சராக இருந்தபோது எப்படி நடத்தினாரோ அந்த அளவிலேயே ராஜபக்சே இன்றுவரை மைத்ரியை அதிபர் என்றுகூட நினைக்காமல் செயல்பட்டார். மைத்ரி – ராஜபக்சே இடையேயான உறவுகள் தற்போது விரிசலடையவும் தொடங்கியுள்ளது. சிறிலங்கா சுதந்திரா கட்சியை சேர்ந்த அனுதாபிகள் சந்திரிகாவுடன் இணைந்துவிட்டனர். ரணிலை விரட்ட நினைத்த மைத்ரி இப்போது தனிமரமாக உள்ளார். இப்படியான நிலை இலங்கையில் மகிந்த ராஜபக்சேவின் அதிபர் வேட்பாளராக எதிர்காலத்தில் சிறிசேனே இருக்கமாட்டார். அவருக்கு பதிலாக சமல் ராஜபக்சே இருக்கலாம் என்றும் விவாதங்கள் நடக்கின்றன. இப்படி தினமும் கூத்துக்கள் இலங்கையில் நடக்கின்றன. சீனா மட்டும் அவர்களுக்கு ஆதரவாக ஓங்கி குரல் கொடுக்கின்றது. அங்கே நீதிமன்றத்தையும், நாடாளுமன்றத்தையும், அரசியல் கோட்பாடுகளையும் மதிக்காத ஒருவருக்கு சீனா எதற்கு ஆதரவு கொடுக்கிறது என்பதைக் கூட இந்தியா உணரவில்லை. அங்கு ஜனநாயகமும், ஜனநாயகத்தின் கூறுகளும் மதிக்கப்படாமல் இருக்கின்ற அசாதராண நிலை.

மான்டெஸ்கியூவின் அதிகாரப் பகிர்வு (Seperation of Powers) கோட்பாட்டின்படி நாடாளுமன்றம், நீதிமன்றம், ஆட்சி அதிகாரங்கள் தங்களுக்காக ஒதுக்கப்பட்ட நிலைகளில் இயங்க வேண்டுமென்பது தான் ஜனநாயகத்தின் அடிப்படையாகும். கடந்த ஒரு மாத காலமாக பிரெஞ்சு 16ஆம் லூயியை போல சர்வாதிகாரப் போக்கில் இலங்கையை அதிபர் சிறிசேனே நானே அரசு என நடத்தி வருகிறார். 

பிரிட்டன், ஐரோப்பிய நாடுகள், அமெரிக்கா, கனடா இலங்கை அதிபரின் இந்த போக்கை கண்டித்துள்ளது. பிரிட்டிஷ் நாடாளுமன்றத்திலும், அமெரிக்க செனட்டிலும் இதுகுறித்து விவாதிக்கப்பட்டு, இலங்கை அதிபர் ஜனநாயகத்தின் நெறிமுறையை ஒருகாலும் பிறழாமல் அதை பாதுகாத்து முன்னெடுக்க வேண்டுமென்று உலக சமுதாயமே கேட்டு கொண்டது. 

ஆனால், இந்தியாவோ இது குறித்து எதுவும் பேசாமல் இதை கவனித்து வருகிறோம். அது ஒரு அயல்நாட்டு பிரச்சனை நாம் தலையிட முடியாது என்று கைவிரிக்கிறது. இது அயல்நாட்டு பிரச்சனை என்றால் ஈழப் பிரச்சனைக்கு தீர்வு காண திம்பு மாநாட்டினை ஏன் நடத்தவேண்டும்? ராஜீவ் காந்தி வடமாராச்சியில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு உணவுப் பொட்டலங்களை ஹெலிக்காப்டர்கள் மூலம் இலங்கை அரசின் ஒப்புதலில்லாமலேயே வழங்கினாரே? அதை அன்றைய அதிபர் ஜெயவர்த்தனே கண்டித்தாரே. இந்தியா - இலங்கை ஒப்பந்தத்தில் இந்தியா ஏன் கையொப்பமிட வேண்டும்? இலங்கைக்கு இந்திய அமைதிப் படையை (IPKF - India Peace Keeping Force) எப்படி அனுப்பியது? முள்ளிவாய்க்கால் பிரச்சனையில் இந்திய ராணுவத்தை ஏன் அனுப்பியது? முள்ளிவாய்க்காலில் பாதிக்கப்பட்ட தமிழர்களுக்கு இந்தியா நிதியுதவி செய்ததே? இப்போது மட்டும் அயல்நாட்டு பிரச்சனை என்பது வேடிக்கையாக இல்லையா? இப்போது இதற்காக குரல் கொடுக்காமல் மௌனம் சாதிப்பது நியாயம்தானா?

சீனாவினுடைய ஆதிபத்தியம் இந்தியப் பெருங்கடலில் இலங்கையினால் நாளுக்கு நாள் அதிகரித்து வருகிறது. மாலத்தீவுடன் இந்தியாவிற்கு நட்பில் விரிசல் ஏற்பட்டது. இருப்பினும் புதிய அதிபர் இப்ராகிம் இபு தன்னுடைய பதவியேற்பு விழாவிற்கு மோடியை அழைத்துள்ளார். மாலத்தீவின் புதிய அதிபருடைய அணுகுமுறை எப்படியிருக்குமோ என்று தெரியவில்லை. கடந்த நவம்பர் 5ம் தேதி அமெரிக்கா பொருளாதாரத் தடைக்கு உள்ளாகியிருந்த இந்தியா, சீனா, இத்தாலி, கிரீஸ், ஜப்பான், தென்கொரியா, தைவான், துருக்கி ஆகிய நாடுகளுக்கு விளக்கமளித்தது. இந்த சூழலில் இந்தியாவிற்கு கச்சா எண்ணெய் வழங்கும் ஈராக், சவூதி அரேபியாவிற்கு அடுத்த மூன்றாவது நாடான ஈரானில் அமெரிக்க பரிந்துரையோடு ஈரானில் சாப்பார் துறைமுகம் கட்ட இந்தியா முதலீடு செய்துள்ளது. இதை சீனா விரும்பவில்லை. 

இலங்கையில் நடக்கும் அரசியல் குழப்பத்தால் இலங்கை வழியாக இந்தியாவை மறைமுகமாக மிரட்டக்கூடிய பணிகளை சீனா ஆரம்பித்துள்ளது. எவ்வளவு தான் இந்தியா இலங்கைக்கு உதவினாலும், இலங்கை அதற்கு நன்றி பாராட்டுவதே இல்லை. 1971 காலக்கட்டங்களில் இலங்கையில் பண்டாரநாயகே பிரதமராக இருந்தபோது ஜே.வி.பி புரட்சியால் உள்நாட்டு கலவரம் மூண்டபோது இந்தியா சிங்கள அரசுக்கு உதவியது. இதே காலக்கட்டத்தில் வங்கதேசம் உதயமான போரின்போது, அன்றைய பிரதமர் இந்திரா காந்தி வேண்டிக்கொண்டதை மீறி பாகிஸ்தான் விமானங்களுக்கு எண்ணெயை நிரப்பி கிழக்கு வங்கப் போருக்கு அனுப்பியது பண்டாரநாயகா அரசு. பிரதமர் ரணில் 300 மில்லியன் டாலர் மதிப்பீட்டில் 40,000 வீடுகள் கட்டும் ஒப்பந்தத்தை சீன நிறுவனத்திற்கு வழங்கப்பட்டதை நிறுத்தி இந்திய நிறுவனத்திற்கு வழங்க பரிந்துரை செய்தார். இது சீனாவிற்கு ஆத்திரத்தை மூட்டியது. அதிபர் மைத்ரியும் இந்தியாவிற்கு கொடுக்க விரும்பாமல் சீனாவிற்கு ஆதரவாகவே செயல்பட்டார். கொழும்பு துறைமுகத்தின் கிழக்கு முற்றம் இந்தியாவிற்கு மைத்ரியால் மறுக்கப்பட்டது. 

ஆனால், ஹம்பன்தோட்டா துறைமுகத்தினை சீனாவிற்கு எந்தவிதமான பிரச்சனையும் இல்லாமல் 99 வருட குத்தகைக்கு கடந்த 2017ம் ஆண்டு வழங்கியது. திரிகோணமலை துறைமுகமும், எண்ணெய் பாதுகாப்பு கழகப் பிரச்சனைகள், கெரவலபிடிய எல்.என்.ஜி மின்சார உற்பத்தி, பலாலி, மத்தளை விமான நிலையங்கள் போன்ற பிரச்சனைகளில் சீனா மூக்கை நுளைத்து இலங்கை அரசு உறுதியளித்தும், இந்த திட்டங்களை செயல்படுத்த இந்தியா சிக்கலை சந்திக்க வேண்டிய நிலையில் உள்ளது. கொழும்பு துறைமுகத்தின் இரண்டு முக்கியமான பகுதிகளை ராஜபக்சே பதவியேற்றவுடன் சீனாவுக்கு வழங்க உரிய நடவடிக்கைகளை எல்லாம் மைத்ரியும், ராஜபக்சேயும் ரகசியமாக செயல்படுத்த முனைந்தனர் என்ற குற்றச்சாட்டும் தற்போது எழுந்துள்ளது. இது எவ்வளவு அபாயகரமான விடயம். இந்திய அரசு இதை கவனிக்க வேண்டாமா? மாலத்தீவில் புதிய அதிபராக முகமது இப்ராகிம் சாலிப் பதவியேற்றபோது மோடியை அழைக்கக்கூடாது என்று இலங்கையும், சீனாவும் காய்களை நகர்த்தின. சீனா மாலத்தீவிற்கு கடனுதவியையும் அப்போது அறிவித்தது. 

ஆனால், புதிதாக பதவியேற்ற அதிபர் இதை ஏற்றுக் கொள்ளாமல் இந்தியாவை அழைத்தார். இதையெல்லாம் கவனத்தில் கொண்டு இலங்கை விடயத்தில் கடமையாற்ற வேண்டிய மாபெரும் பொறுப்புள்ளது. அங்கு வாழும் தமிழர்கள் இந்தியாவை நேசிப்பவர்கள். இந்து கோவில்களும், இந்துக்களும் அழிக்கப்படுகின்றனர் என்பதையாவது கவனத்தில் வைத்து பாஜக அரசாங்கம் கடமையாற்ற வேண்டாமா? 

இதில் என்ன வேடிக்கை என்றால் ராஜபக்சேவுடன் முள்ளிவாய்க்கால் போரை நடத்திய மைத்ரிபால சிறிசேனேவை நல்லவர் என்று நம்பி ராஜபக்சே ஆட்சிக்கு வரக்கூடாது என்று வாக்களித்த தமிழர்களுக்கு நன்றி பாராட்டாமல் மீண்டும் ராஜபக்சேவுக்கே மகுடம் சூட்டியதை வரலாறு மன்னிக்காது. 

மைத்ரி திரும்பவும் ரணிலை ஒருகாலும் பிரமராக ஏற்றுக் கொள்ளமாட்டேன் என்று பைத்தியக்காரத்தனமாக ஒரு கூற்றை சொல்லியுள்ளார். ரணில் தனது பெரும்பான்மையை நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் குரல் வாக்குப்பதிவு மற்றும் எலக்ட்ரானிக் வாக்குப்பதிவு மூலமாக இரண்டு முறையிலும் நிரூபித்துள்ளார். இப்படியிருந்தும் ரணிலை பிரதமராக ஓருகாலும் ஏற்றுக் கொள்ளமுடியாது என்று கொக்கரித்து வரும் மைத்ரிக்கு பைத்தியம் தான் பிடித்துள்ளது. மைத்ரியின் இத்தகைய எதேச்சதிகார செயலை அவர் வணங்கும் புத்தரும் ஒருகாலும் மன்னிக்கமாட்டார். மைத்ரி என்பவர் நீரோ, துக்ளக் போன்றவர்களுடைய வரிசையில் எதிர்காலத்தில் இடம்பெறுவார்.

-செய்தித் தொடர்பாளர், திமுக,

இணையாசிரியர், கதைசொல்லி,

rkkurunji@gmail.com

கே.எஸ்.இராதாகிருஷ்ணன். 

20/11/2018 

#KSRPostings 

#KSRadhakrishnanPostings 

#ராஜபக்சே 

#ஈழத்தமிழர் 

#ஈழம்

தின்னவேலியும் சாகித்ய அகாடமி விருதுகள் .........

——————————-

தின்னவேலியில பொறக்கும் படைப்பாளிகள் மட்டும் சாகித்ய அகாடமி விருதுகளை வழக்கம் போல அள்ளிச் செல்லுகின்றனர்.

ரா.பி.சேதுபிள்ளையில் தொடங்கி ஆ.சீனிவாசராகவன், பி. ஸ்ரீ ஆச்சார்யா, தொ. மு. சிதம்பர ரகுநாதன், கு. அழகிரிசாமி, கி. ராஜநாராயணன், வல்லிக்கண்ணன், தி.க.சிவசங்கரன், தோப்பில் முகம்மதுமீரான், பூமணி, சு. சமுத்திரம், ஜோ டி குருஸ், மேலாண்மை பொண்னுசாமி,ருத்ர துளசிதாஸ், வண்ணதாசன் என நீண்டபட்டியல் ;

இவ்வளவு சாகித்ய விருதினைப் பெற்றது எந்த மாவட்டத்துக்காவது, எந்த மாநிலத்துக்காவது சிறப்புகள் உண்டா? ரா.பி.சேதுபிள்ளை, வல்லிக்கண்ணன்

ஆகிய இருவர் ராஜ வல்லி புரம் ; கு. அழகிரிசாமி, கி. ராஜநாராயணன் இடைச்செவல் என இரண்டு கிராமத்தில் 

இருவர் இந்த விருதை பெற்ற பெறுமை

எங்கும் கிடையாது.

தின்னவேலி அதனை சுற்றியுள்ள கரிசகாட்டு எழுத்தாளர்களும் குடிக்கின்ற தாமிரபரணி நீரும், கரிசல் காட்டு சவறு நீரும் அவர்களுக்கு எழுத்துலகில் போசாக்கு சக்தியை தருகிறது. ஒருபுறம் பாடுபடும் வெள்ளந்தி கரிசகாட்டு-செவக்காட்டு விவசாயிகளின் போர்குணமும், நெல்லை மக்களின் யதார்த்தமான இயல்பும் இவர்களை அற்புதமான படைப்புகளை உருவாக்கும் காரணிகளாகும். மேற்கே ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் பென்னிங்டன் நூலகத்தில் துவங்கி ஆண்டாளுடைய திருப்பாவை, சிவகாசி, ராஜபாளையம், சாத்தூர், கோவில்பட்டி, பாரதியின் எட்டையபுரம், கரிசல் காட்டுடைய பருத்தி,மிளகாய் விளைச்சல் காடுகளும், ராஜபாளையம் மணிமேகலை மன்றமும், கோவில்பட்டி காந்தி மைதானம், விளாத்திக்குளம் வானம் பார்த்த பூமி, கடற்கரையும் ஒட்டப்பிடாரத்தின் வேலிக்காடும், தூத்துக்குடியின் கருவாட்டினுடைய வாசமும், புழுதிபரந்த நகர்க்கோலமும், தாமிரபரணியின் ஆற்றோரமும், நெல்லையின் இலக்கிய வாசமும், பொதிகையின் தமிழ் தொட்டிலும், தென்காசியின் திருவள்ளுவர் மன்றமும், சங்கரன்கோவிலில் புதிய பார்வை அமைப்பும், தெற்குச் சீமை இலக்கிய படைப்பாளிகளிடம் பின்னிப் பினைந்தவை. 

ஒரு , வறட்சிக் காடு, மற்றொரு பக்கம் தாமிரபரணி தீரவாசம், கொட்டித் தீர்க்கும் குற்றால, பாநாச அருவிகளும், மனப்பாடு,திருச்செந்தூர், தூத்துக்குடி, புன்னைக்காயல், வேம்பாறு கடற்கரையும் சிந்தனையை தூண்டுகின்ற களங்களாகும். இந்த களத்தில் படைக்கப்படுகின்ற இலக்கியங்கள் சாமானிய மக்களின் அன்றாட வாழ்க்கைத் தத்துவங்கள் ஆகும். 

தின்னவேலி, பாளையங்கோட்டை கலாச்சாலைகள் இப்படிப்பட்ட இலக்கிய படைப்புகள் அமைய நாற்றாங்கால்களாகும். நிமிர வைக்கும் நெல்லைக்கு பல அடையாளங்களும், முத்திரைகளும் உண்டு. வண்ணதாசனுக்கு சாகித்ய அகாடெமி 2016இல் வழங்கப்பட்டது. இந்த ஆண்டு நெல்லைபடைப்பாளிவண்ணநிலவனுக்கு சாகித்ய அகாடமி விருது  கிடைப்பதாக செய்திகள் வருவது தித்திப்பாக இருக்கிறது. கோவில்பட்டியில் தமிழ்த்தாயி நெல்லையில் வாக்கப்பட்டு நல்லஇலக்கியங்களைபடைத்திருக்கிறார். என்னை பிரசவித்த பூர்வீக நெல்லை மண்ணை மிடுக்கோடும், பெருமையோடும் வணங்குகிறேன். 

கே.எஸ்.இராதாகிருஷ்ணன்.

28-11-2018

#நிமிரவைக்கும்நெல்லை

#சாகித்யஅகாடமிவிருதுகளை 

#KSRadhakrishnan_postings

#KSRpostings

தனது சொந்த செலவில் சுலோசனா முதலியார் நெல்லையில் கட்டிய பாலம் அமைந்த நாள் இன்று.....

சுலோச்சனா முதலியார் பற்றி 

வரலாறு......

1836-ஆம் ஆண்டு நெல்லை கலெக்டர் ஆர்.ஈடன் எழுதியிருந்த குறிப்பிலிருந்து ...

திருநெல்வேலி-பளையங்கோட்டை இரட்டை நகரங்கள். இரண்டிற்கும் இடையில் 800 அடி அகலம் உள்ள தாமிரபரணி ஆறு. ஏப்ரல்-மே மாதங்கள் தவிர, ஆண்டு முழுவதும் வெள்ளம் கரைபுரண்டோடும்.ஆற்றைக் கடந்திடப் படகில்தான் பயணித்திடல் வேண்டும். படகிற்காகப் பலமணி நேரம் காத்திருத்தல் வேண்டும். குழுவாகச் செல்வோர் எல்லோரும் ஒன்றாக ஒரே நேரத்தில் சென்றுவிட முடியாது. படகில் இடம் பிடித்திட, முதலில் பயணிக்க லஞ்சம் கொடுப்பதும் வாங்குவதும் வாடிக்கையாகிவிட்ட சமாச்சாரங்கள். சமூகவிரோதிகளின் திருவிளையாடல்களுக்குப் பஞ்சமிருக்காது. களவும்,கலகமும், குழப்பமும் பழகிவிட்ட நடைமுறை.

1840-ஆம் ஆண்டு, மார்ச் மாதம் 10-ஆம் நாள் இரவு: E.P.தாம்சன் ஜில்லா கலெக்டராகப் பொறுப்பேற்று 5 நாட்கள் ஆன நிலை. தாமிரபரணிப் படகுத் துறையில் குழப்பம்; கலகம்; நாலைந்து கொலைகள்; எனவே, கலெக்டர் தூங்காமல் தவித்துக்கொண்டிருந்தார். நெல்லை-பாளை நகரங்களுக்கிடையே பாலம் ஒன்றிருந்தால்......சிந்தித்துக் கொண்டெ உறங்கியும் போனார்.

ஆலோசனைக் கூட்டமும், அரை லட்ச மதிப்பீட்டில் பாலங் கட்டத் தீர்மானமும்:-

கேப்டன் பேபர், W.H. ஹார்ஸ்லி, நமது சுலோசன முதலியார் (தாசில்தார் பதவிக்குச் சமமான சிராஸ்தார் பதவி வகித்ததால் அழைக்கப் பட்டவர்),கலெக்டர் தாம்சன் தலைமையில் கூடினர். உடனடியாகப் பாலங்க்கட்டத் தீர்மானிக்கப்பட்டது.கேப்டன் பேபரிடம் பொறுப்பு ஒப்படைக்கப்பட்டது. வரைபடம் தயாரானது. 760 அடி நீளம்,21.5 அடி அகலம், 60 அடி விட்டம் கொண்ட 11 ஆர்ச்சுக்கள், அவற்றைத் தாங்கிட இரட்டைத் தூண்கள்-என அமர்க்களமான வரைபடம் தயாரானது. தூண்கள் ரோமானிய அரண்மனயை நினைவூட்டின.லண்டன் தேம்ஸ் நதியில் அமைந்துள்ள வாட்டர்லூ பாலத்தைப் போன்ற தோற்றப் பொலிவுடன் திகழ்ந்தது. திட்ட மதிப்பீடு அரை லட்சம். கலெக்டர் உட்பட அனைவரும் மலைத்துப் போயினர். இன்றைய மதிப்பில் அது பல கோடியைத் தாண்டிவிடும்.

ஆனா மகிழ்ச்சியுடன் கலெக்டர் ஒப்புதல் அளிக்கின்றார். பணத்திற்கு என்னசெய்வது? எங்கே போவது ? மக்களிடம் வசூல் செய்வது என்று தீர்மானிக்கின்றார், அதே சமயம் கலெக்டர். அவரிடம் சிரஸ்தாராக வேலை பார்க்கும் சுலோசன முதலியார் பக்கம் கலெக்டரின் பார்வை செல்கின்றது.

அது சரி யார் இந்த சுலோசன முதலியார்? திருமணம், தொண்டை மண்டலத்தில் உள்ள ஓர் சிற்றூர். இங்கிருந்து நெல்லைக்குக் குடியேறியவர்கள்தான், முதலியாரின் மூதாதையர்கள். கோடீ்ஸ்வரக் குடும்பம். வீட்டில் தங்கக் கட்டிகள் பாள்ம் பாளமாய் அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருக்குமாம். தங்கம், வெள்ளி நாணயங்க்கள் சாக்கு மூட்டைகளில் கட்டிப் போட்டிருப்பார்களாம். கௌரவத்திற்காகவே க்லெக்டர் ஆபீஸ் உத்தியோகம். குதிரை பூட்டிய கோச் வண்டியில் கலெக்டருக்குச் சமமாக அலுவலகத்திற்கு வருபவர். நீளமான 'அல்பேகா' கருப்புக் கோட்டு், ஜரிகைத் தலைப்பா, அங்கவஸ்திரம், வைரக் கடுக்கன் ஆகியவ்ற்றோடு அலுவலகத்திற்கு வருவதே கம்பீரமாக இருக்கும். மக்களிடம் வசூல் வேட்டை அவருக்குத் தர்ம சங்கடமான நிலை. நடந்தனவற்றை வீட்டில் மனைவியிடம் சொல்கின்றார். மனைவி வடிவாம்பாள், "கவலைப்படாதீர்கள்; தூங்குங்கள்; காலையில் பார்த்துக் கொள்ளலாம்" என, ஆறுதல் அளிக்கின்றார்.

சுலோசன மு்தலியாரின் நினைவலைகளின் சுழற்சி:-

அப்பாவைப் பற்றிய எண்ணங்களில் மூழ்குகிறார். வீர பாண்டிய கட்ட பொம்மன் புகழ் மேஜர் பானர்மெனிடம் மொழி பெயர்ப்பாளராகத் தனது தந்தை வேலை பார்த்தது நினைவுக்கு வருகின்றது.1799-ஆம் ஆண்டு கட்டபொம்மன் தூக்கிலிடப்படுவதற்குவதற்குமுன், கயத்தாறு மாளிகை விசாரணயில் முதல் சாட்சியே, இவர் தந்தை, இராமலிங்க முதலியார்தான். பின்னர், கர்னல் மெக்காலே தனது ஏஜெண்டாக்கித் திருவனந்தபுரத்திற்கு் அப்பாவை அழைத்துக் கொண்டது . மனைவி வடிவாம்பாள் குடும்ப வசதி. ஒரே மகன், வேதாத்திரிதாச முதலியார் திருவாங்கூர் உயர்நீதிமன்ற நீதிபதியாகப் பணியாற்றுவது. என்றெல்லாம் நெஞ்ச்சத்திரையில் நிழலாட பல்வேறு நினைவுகளுடன் இரவுப்பொழுதைக் கழிக்கின்றார். ஒரு முடிவெடுத்தும் விடுகின்றார். அவரது தந்தை "மொழிப்பாலமாக" (மொழி பெயர்ப்பாளர்) இருந்து சம்பாத்தியம் செய்ததை, 'ஆற்றுப் பாலத்தில்" போட முடிவு செய்கின்றார். கணவனே கண்கண்ட தெய்வமென வாழும் வடிவாம்பாள் மறுக்கவா போகி்ன்றார்?

கலெக்டர் தாம்சன், சுலோசன முதலியாரைக் கட்டி்யணைத்த கதை:-

மறுநாள் காலையில், கலெக்டரிடம், பாலங்கட்ட ஆகும் மொத்தச் செலவையும் தாமே ஏறுக் கொள்வதாக வாக்குக் கொடுக்கின்றார். சொன்னதுடன் வெள்ளித் தாம்பாளத்தில் தன் மனைவி தந்த தங்க நகைகளையும்,கொஞ்சம் பணத்தையும் "அச்சாரக் காணிக்கை" என்று சொல்லிக் கலெக்டரிடம் கொடுக்கின்றார். கலெக்டருக்கோ இன்ப அதிர்ச்சி. திக்குமுக்காடிப் போகின்றார். வெள்ளையன்-கருப்பன் பேதங்கள் காணமற் போகின்றன. மரபுகள் உடைகின்றன. கலெக்டர், முதலியாரை, அப்படியே ஆவி சேர்த்து "ஆலிங்கனம்" செய்து பேச வார்த்தையின்றித் தவிக்கின்றார். பாலத்திருப்பணிக்குக் தனிமனிதர் தந்த நன்கொடை திருநெல்வேலி மாவட்டத்தையே திகைக்கச் செய்தது வரலாற்று உண்மை. கலெக்டர் புது உத்வேகத்துடன் செயல்படுகின்றார். பாலமும் கட்டிமுடிக்கப் படுகின்றது.

நமக்கு கேளிக்கைகளும் கூத்தாட்டங்களும், தரமற்றவர்களும், தகுதியற்றவர்கள் தான் முக்கியம். ஐராவதம் மகாதேவன் மறைவும்

 நமக்கு கேளிக்கைகளும் கூத்தாட்டங்களும், தரமற்றவர்களும், தகுதியற்றவர்கள் தான் முக்கியம். ஐராவதம் மகாதேவன் மறைவும்...*
-----------------
பாரதிக்கு பதினான்கு பேர்தான் சென்றனர். ஐராவதம் மகாதேவனுக்கு 40 பேர் தான் இறுதிச் சடங்கிற்கு சென்றுள்ளனர். வாழ்க நமது பண்பாடு.

ஐ.ஏ.எஸ் அதிகாரியாக இருந்து தினமணி ஆசிரியர்;நேர்மையான வரலாற்றை சொன்ன கல்வெட்டு ஆய்வாளர் நேற்று முன்தினம் மறைந்தார்.

இத்தனை மணிக்கு சந்திக்க வாருங்கள் என்று அழைத்தால் அந்த நேரத்திற்கு தயாராக இருப்பார். நாம் சற்று தாமதமாக சென்றால் அவரது முகபாவனை நமக்கே உணர்த்தும். க்ரியா வெளியிட்ட குறுந்தொகை நேர்த்தியாக வரவேண்டுமென்று க்ரியா ராமகிருஷ்ணனோடு இணைந்து கவனம் செலுத்தியவர். சிந்துவெளி நாகரிகம் என்பது திராவிட நாகரிகம் தான் என்று ஆதாரங்களோடு சொன்னவர். இதற்காக 50 ஆண்டுகளை சவாலாக எடுத்துக் கொண்டு களப்பணி செய்தவர்.

வெள்ளைச் சட்டை, வெள்ளை பேண்ட் அல்லது ஜிப்பா, வேட்டியுடன் அவரை பார்க்கலாம் .

தினமணியில் வெளியிட்ட என்னுடைய கட்டுரைகள் ஏற்ற இறக்கம் இல்லாமல் பல்வேறு தரவுகளும், ஆய்வுகளும் இருப்பதால் பாராட்டி, அதுகுறித்து தனியாகவும் நேரில் அழைத்தும் விவாதிப்பார். கோவில்பட்டி சட்டமன்றத் தொகுதித் தேர்தல்களில் வெற்றிவாய்ப்பை இழந்தபோதுயெல்லாம் உங்களையெல்லாம் மக்கள் தேர்ந்தெடுக்கவில்லை என்றால் இந்த மக்களை என்ன சொல்ல என்று கோபத்துடன் என்னிடம் பேசியதுண்டு. நதிநீர் சிக்கல்கள், நதிநீரை இணைக்க வேண்டுமென்று 1983லிருந்து 30 ஆண்டுகளாக போராடிய வழக்குகளை குறித்தும் அடிக்கடி என்னை நேரில் பாராட்டியதும் உண்டு. காவிரி விவகாரம், முல்லை பெரியாறு போன்ற வழக்குகளிலும், தமிழகத்தின் உரிமையான கேரளத்திடமிருந்து கண்ணகி கோவிலை மீட்பது குறித்தான வழக்கு, ஆலங்குளம் சிமெண்ட் ஆலை, விவசாயிகள் மீதான ஜப்தி நடவடிக்கை போன்ற வழக்குகளை தொடுத்தபோது அதையே பெரிய செய்தியாக அவரே தினமணியில்விரும்பிவெளியிட்டார்.
அப்போதெல்லாம் நீதிமன்ற செய்திகள் பத்திரிக்கைகளில் பெரிதாக வெளியிட்டதில்லை.

ஈழப்பிரச்சனையிலும் அவ்வப்போது என்ன நடக்கிறது என்று என்னிடம் தொலைபேசியில் கேட்டு தெரிந்து கொள்வது வாடிக்கை. சிலசமயங்களில் பிரபாகரன், விடுதலைப் புலிகள் குறித்து மாறுபட்ட கருத்துகள் அவரிடம் இருந்தாலும், அதற்கு ஆதரவாக நான் சொல்லும்போது நியாயம் என்றால் அதை ஏற்றுக் கொள்வது வாடிக்கை. எம்.ஜி.ஆர் ஆட்சிக்காலத்தில் 1980களின் துவக்கத்தில் பாலசிங்கம், சந்திரஹாசன், சத்யேந்திரா தமிழகத்தில் இருந்து நாடு கடத்தப்பட்டபோது, சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தில் சனி, ஞாயிறன்று சிறப்பு அனுமதி பெற்று அவர்களை திரும்பவும் இந்தியாவிற்கு அழைத்துவர உத்தரவு பெற்றதை என்ன, ஏது என்று தனது அலுவலகத்திற்கு அழைத்து விசாரித்ததெல்லாம் நினைவுகளாக மனதில் வருகின்றன.

இன்றைக்கு எட்டுத் திக்கும் மரண தண்டனை ஒழிக்கப்பட வேண்டும் என்று குரல்கள் எழுந்த காலத்தில், 1983லேயே இரண்டு வரி தந்தியில் எந்த மனுவும் இல்லாமல், குடியரசுத் தலைவரிடம் இருமுறை கருணை மனு தள்ளுபடி செய்யப்பட்ட வீரபாண்டிய கட்டபொம்மனின் வாரிசு குருசாமி நாயக்கரின் தூக்குத் தண்டனையை சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தில் ஆயுள் தண்டனையாக குறைத்து உத்தரவு பெற்ற நான் எழுதிய கட்டுரை தினமணியில் வந்ததை பார்த்து நேரடியாக எப்படி இது நடந்தது என்று அன்போடு கேட்றிந்தார்.

ஏ.என். சிவராமன் ஆசிரியராக இருந்த காலத்திலிருந்து இன்றைக்கு நண்பர் கே. வைத்தியநாதன் ஆசிரியராக இருக்கும் இந்த காலக்கட்டத்தில் வரை39 ஆண்டுகளாக எனது கட்டுரைகள் நடுப்பக்கத்தில் தொடர்ந்து வெளிவருகின்றன.

ஒரு சமயம் 1989 என்று நினைக்கிறேன். தமிழகத்தில் மத்திய அரசு கிடப்பில் போடப்பட்டுள்ள திட்டங்ளைப் பற்றி விரிவாக கட்டுரை எழுதி, அதை நடுப்பக்கத்தில் வேறொரு முக்கியமான இரா. செழியன் கட்டுரை போடவேண்டிய நிலையில் என்னுடைய கட்டுரையை அன்றே போட வேண்டுமென்ற ஐராவதம் மகாதேவனுடைய விருப்பத்தால் மரபை மாற்றி தலையங்கத்தின் எதிர்ப்பக்கத்தில் முழுப்பக்கமாக வெளியிட்டனர். அது தமிழகத்தில் பெரும் வரவேற்பை பெற்றது. அன்றைய
தினம் பல நண்பர்கள் தொலைபேசியில் அழைத்து பாராட்டி பேசினார். சேது சமுத்திர திட்டம், கச்சத்தீவு குறித்தான பல கட்டுரைகள் அந்த சமயத்தில் வெளிவந்தது. அந்த கட்டுரைகளை வைத்துக்கொண்டு அன்றைக்கு நாடாளுமன்றத்தில் பலர் பேசியதெல்லாம் நினைவுகள்.

அணுக் கொள்கையை குறித்த எதிரான கருத்து கொண்டவர். 1989 காலக்கட்டத்தில் திமுக ஆட்சிக்கு வந்த காலத்தில் கூடங்குளம் கூடாது என்று 30 ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக ராதாபுரம் பகுதிகளில் களப்பணிகளை ஆற்றி சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தில் வழக்கும் தொடுத்தேன். அப்போது திமுக ஆட்சிக்கு வந்து கலைஞர் முதல்வர். கூடங்குளம் பிரச்சனை தொடர்பாக மக்களின் கருத்தை அவர்களின் அச்சத்தை போக்கி; கூடங்குளம் அணுமின் நிலையம் அமைப்பது சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்ததா என்று ஆய்வு நடத்தி அங்கு அணுஉலையை அமைக்க வேண்டுமென்று சட்டமன்றத்தில் கூறினார். இதைகுறித்து ஐராவதம் மகாதேவன் அவர்கள் கலைஞரின் நிலைப்பாட்டோடு தொடர்ந்து இரண்டு நாட்கள் கூடங்குளம் பெரும் பாதிப்பு ஏற்படுத்தும் என்று இரண்டு தொடர்பத்திகளை நடுப்பக்கத்தில் வெளியிட்டார்.

ஜெயலலிதா முதலமைச்சராக 1991-96இல் இருந்தபோது கடுமையாக, மென்மையற்ற போக்கில் அவர் இருந்த காலம்அது. ஜெயலலிதா என்பது சமஸ்கிருத உச்சரிப்பு. ஜயலலிதா என்று தான் தமிழில் எழுத வேண்டுமென தினமணியில் எழுதியிருந்தார்.. அப்படிப்பட்ட நேரத்தில் ஐராவதம் மகாதேவன் இப்படி எழுதிவிட்டாரே, என்ன நடக்கப்போகிறதோ என்று பேசிக்கொண்டிருந்த சமயத்தில் ஜெயலலிதா ஐராவதம் மகாதேவனுக்கு ஒரு கடிதம் எழுதியிருந்தார். எப்படி என்றால், நீங்கள் சொல்வது போல ஜயலலிதா என்று தான் எழுத வேண்டும் மறுப்பதற்கில்லை. பழக்கத்தில் ஜெயலலிதா என்று எழுதப்பட்டுவிட்டது. நடைமுறையில் அதை மாற்றுவது சற்று சிரமம் என்று மென்மையான போக்கில் பதிலளித்தது கடந்த கால நினைவுகள். தனக்கு இணையாசிரியராக பணியாற்றிய கஸ்தூரிரங்கனுடைய செய்திக் கட்டுரைகளும் அப்போது தினமணியில் பல தரவுகளோடு வெளிவரும்.

அப்படிப்பட்ட மாமனிதர் மறைந்தபோது நடைபெற்ற இறுதிச் சடங்கில் 40 பேர் மட்டுமே கலந்து கொண்டனர். இதுதான் நமது தமிழ் பண்பாடா, கலாச்சாரமா, அக்கறையா? சர்க்கார் போன்ற திரைப்படங்கள், மீடு போன்ற தேவையற்ற பிரச்சனைகளை பேச்சுகளில் அக்கறை காட்டுவது தான் நமக்கு முக்கியம். நமக்கு ஐராவதம் மகாதேவன் போன்ற ஆளுமைகளை கண்டுகொள்ளவேண்டிய அவசியமில்லை. அதற்கான அவகாசமும், நேரமும் நமக்கு இல்லை. இது தான் வரலாற்றை படித்த தமிழகம் கவனம் செலுத்தாமல் இருந்தால் அண்ணா சொன்னவாறு வடபுலம் நம்மை தாழ்ந்த தமிழகம் ஆக்கிவிட்டது என்றார். இப்படியான நியாயங்களை எல்லாம் மறுதலித்து தேவையற்ற கசடுகளில் அக்கறை காட்டும் நாம் நாமே நமது மண்ணை தாழ்ந்த தமிழகம் நாமே ஆக்கிவிடுவோமோ என்ற ஐயப்பாடு வந்துள்ளது.

கே.எஸ்.இராதாகிருஷ்ணன்.
28-11-2018

#KSRadhakrishnan_postings
#KSRpostings
#தினமணி_ஆசிரியர்
#ஐராவதம்_மகாதேவன்
#Airavatham_Mahadevan

ஈழத்தில் மாவீரர்கள் மண்னில் விதைக்க பட்டனர்

ஈழத்தில் மாவீரர்கள் மண்னில் விதைக்க பட்டனர்
When a man is denied the right to live the life he believes in, he has no choice but to become an outlaws.” – Nelson Mandela.

The late Nelson Mandela once said “When we decided to take up arms, it was because the only other choice was to surrender and to submit to slavery.”

His principles apply to the situation of the Tamils in Eelam (currently under occupation by #SriLanka). Had the Tamils not raised their voices and engaged in a struggle against the Singhalese to defend their race, the Tamil population would have been completely annihilated by the state-sponsored genocide of the Sri Lankan government. We would only be able to learn about the Tamils and their culture when visiting anthropology museums. However, the Tamils are a resilient people who have survived over 500 years of slavery - They banded together and came up with a plan to take back control of their lives. Unfortunately, as the British packed up ready to sail back to their homeland, they handed the Tamil’s future to the Singhalese, effectively stripping an entire ethnic group of their rights and freedoms. Ever since Sri Lanka’s independence, we have been subject to oppression by the country’s extremist Buddhist population. This suffering forced the Tamils to raise a struggle to free themselves and future generations from lives of abuse and intolerance. The brutality of these extremist groups forced thousands of Tamils to pack their bags and seek refuge all around the world, fleeing as fast as possible from the Sri Lankan regime. We had finally come to acknowledge that living in slavery wasn’t an option and the freedom from our oppressors was a clear necessity. Our struggle was integral in protecting our lives, identity, and future. Today, we live on to tell the stories of those who were victimized.

Radical religious terrorists have threatened the western values that Tamils have come to cherish. We came to the West to escape the values of the Sri Lankan government, who encouraged genocide against the Tamils. These government forces killed over 150,000 people during the last stage of the war, many of whom were innocent civilians. Whereas the Tamils were murdered in cold-blood after agreeing to surrender, Nelson Mandela and his compatriots were thrown in jail, from which they eventually emerged with their freedom and political aspirations.

On November 27th, Tamils all over the world will remember those men and women who fought for the liberation of their race. Like the African National Congress, the Tamils were defeated in war, however they eventually succeeding by transforming into a democratic force. The Tamils must continue our struggle peacefully through democracy, like those in East Timor and Kosovo. We must learn from their histories and take inspiration from their stories.

Today, we remember the dead only because we were taught to stand up and think like Tamils. We were called taught to act independently and ask questions that otherwise would go unanswered. We have come to acknowledge that we are a race that will not be obedient to others because our skin is darker than theirs. We pray that infighting within our community stops and our egos take a backseat to the issues at-hand in society. We pray for the destruction of societal evils that were once introduced to us by foreign forces.

Tamils are hardworking, energetic, and passionate people. However, we must work together to show the world that we are not all terrorists and they didn't die for no reason. Let us transform them into freedom fighters.

We must always stay true to our beliefs legitimize them through legal means. We must remember our forefather’s struggles but also the innocent lives lost during the conflict. We must remember our veterans as well, they need our support.

The problem is that we have to plan and execute how we will eliminate the stigma surrounding our heroes.

We have not reached our destiny yet, but we have gotten on a good path. We have become more politically active and our aspirations are more well-known internationally. On this day, we will come together as one community without the plagues of egotism. Let us all help carry forward our mission of becoming a strong, international voice, in order to win the hearts and minds of those around us. If we carefully guide our actions then history will repeat itself in our favor, one day. Till then, lest we forget.
Therefore, on this day, let us remember the fallen and those who defend us against the oppressors in our homeland, whether they be the Sri Lankan government or the colonizers. They died for our Tamil homeland, and we will continue their fight through peaceful means.

Long live Tamil EELAM

எங்கள் வீரர்களை பயங்கரவாதிகளாகவே தூங்கவிடப்போகின்றோமா என்று
யோசித்து விட்டு முன்னே செல்வோம் - பூக்களை போட்டுவிட்டு நகர்ந்து செல்வதல்ல
நாளை என்ன செய்யப் போகின்றோம் என்பதை உணர்ந்து செயற்பட தயாராகுவோம்.

Raj Subramainan

ஒவ்வொரு தனி உயிரின் மதிப்பும், அதன் இழப்பின் வலியும் எதனிலும் பெரிது!

ஒவ்வொரு தனி உயிரின் மதிப்பும், அதன் இழப்பின் வலியும் எதனிலும் பெரிது!
#ஈழம் 
#மாவீரர்நாள்

At Yala .Sri Lanka.

At Yala .Sri Lanka.

அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் தினம்

அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் தினம்
————————————————

நவம்பர் 26ம் நாள் ஒவ்வொரு ஆண்டும் அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் தினம் என்று இந்திய அரசு அறிவித்துள்ளது. 26/11/2018 இந்திய அரசியலமைப்பு (Constitution Day) தினமாகும். 26/11/1949அன்று இந்திய அரசியலமைப்பு சபையின் பரிந்துரைகளை ஏற்று நமது அரசியலமைப்புச் சட்டம் இறுதிப்படுத்தப்பட்டு நமக்கு நாமே ஏற்றுக் கொண்ட நாள். 09/12/1946இல் இதற்கான வேலைகள் துவங்கப்பட்டு இன்றைக்கு (26/11/2018) இதே நாளில் ஏற்கப்பட்டது. மக்களின் உணர்வுகளையும், அபிலாசைகளையும், உரிமைகளையும், வேட்கைகளையும் என அனைத்து எண்ணப்பாடுகளையும் ஒருமுகமாக பிரதிபலிப்பதுதான் இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம்.
அன்றைய வைசிராய் லார்ட் மவுன்ட்பேட்டன் ஒருங்கிணைந்த இந்தியா என்பது தற்போதைய இந்தியாவாக பிரிக்கப்படுகிறது என்று 3/6/1947இல் அறிவித்தார். அதனால் இந்தியா தனக்கான அரசியலமைப்புச் சட்டத்தை தயாரிக்க உருவாக்கிய அரசியல் நிர்ணய சபையில் 296 உறுப்பினர்கள் அப்போது இடம் பெற்றார்கள். அப்போது அந்த குழுவில் டாக்டர். அம்பேத்கர் இல்லை. இவர்களில் கிழக்கு வங்கத்தை சார்ந்தவர் யோகேந்தரநாத் மண்டல் என்பவர் வெளியேறியதால் அவருடைய இடத்தில் அம்பேத்கர் இடம்பெற்றார். நமது அரசியல் சாசனம் சமஷ்டியா? ஒற்றை ஆட்சியா? என்பதை தெளிவுபடுத்தவில்லை. நம்முடைய மண்வாசனைக்கு ஏற்ற வகையில் இல்லாமல், பிரிட்டிஷ் எழுதப்படாத அரசியல் சாசனத்தின் மரபுகள், பழக்கங்கள், கனடா, பிரான்ஸ், ஆஸ்திரேலியா, அயர்லாந்து போன்ற நாடுகளில் அரசியல் சாசனத்தில் உள்ள பிரிவுகளை எடுத்து நமது அரசியல் சாசனத்தில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது. இதை பி.என்.ராவ் என்பவர் டாக்டர். பி.ஆர்.அம்பேத்கருக்கு உதவியாக இருந்து முறைப்படுத்தினார்.
ஒன்றிய மற்றும் மாநில சட்டமன்றங்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட இந்திய உறுப்பினர்களால் அரசியலமைப்பு நிர்ணய மன்றம் அமைக்கப்பட்டது. ஜவகர்லால் நேரு, ராஜகோபாலாச்சாரி, ராஜேந்திர பிரசாத், சர்தார் வல்லபாய் படேல், சந்திப் குமார் படேல், டாக்டர் அம்பேத்கர், மவுலானா அபுல் கலாம் ஆசாத், ஷ்யாமா பிரசாத் முகர்ஜி, நளினி ரஞ்சன் கோஷ், மற்றும் பால்வந்த் சிங் மேத்தா ஆகியோர் சட்டமன்றத்தில் முக்கிய பிரமுகர்களாக இருந்தனர். ஒடுக்கப்பட்ட வகுப்புகளை சேர்ந்த 30க்கும் மேற்பட்ட உறுப்பினர்கள் அங்கு இருந்தனர். பிராங்க் அந்தோணி ஆங்கிலோ இந்திய சமூகத்தை பிரதிபலித்தார். பார்சி இனத்தவர்களை எச்.பி.மோடி பிரதிபலித்தார். சிறுபான்மையினர் குழுவின் தலைவராக, ஆங்கிலோ இந்தியர்கள் தவிர மற்ற அனைத்து கிறித்துவர்களின் பிரதிநிதியாக ஃஅரென்ட்ர ஊமர் முகர்ஜி இருந்தார். அரி பகதூர் குறூங் கோர்கா சமூகத்தை பிரதிபலித்தார். அல்லாடி கிருஷ்ணசாமி அய்யர், பி.ஆர்.அம்பேத்கர், பெனகல் நர்சிங்ராவ் மற்றும் முன்ஷி, கணேஷ் மவுலன்கர் போன்ற முக்கிய நடுவர்கள் சட்டமன்ற உறுப்பினர்களாக இருந்தனர். சரோஜினி நாயுடு, ஹன்சா மேத்தா, துர்காபாய் தேஷ்முக், ராஜ்குமாரி அம்ரித் கவுர் மற்றும் விஜயலட்சுமி பண்டிட் போன்றவர்கள் முக்கியமான பெண் உறுப்பினர்களாக இருந்தனர். கமலாபாய் சட்டோபாத்யாயா அவர்களை இந்த குழுவில் நியமனம் செய்ய சிலருக்கு விருப்பமில்லை. அரசமைப்பு மன்றத்தின் முதல் ஜனாதிபதியாக டாக்டர் சச்சிதானந்தன் சின்கா இருந்தார். பின்னர், ராஜேந்திர பிரசாத் சட்டமன்ற தலைவராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். அரசமைப்பு மன்ற உறுப்பினர்கள் டிசம்பர் 9, 1946 அன்று முதல் முறையாகக் கூடினர்.
1947, ஆகஸ்ட் 29 இல் அரசியல் நிர்ணய மன்றம் ஒரு தீர்மானத்தை நிறைவேற்றியது. அதன்படி இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தை எழுத பி.ஆர்.அம்பேத்கர் தலைமையில் ஏழு பேர் கொண்ட அரசியலமைப்புச் சட்ட வரைவுக் குழு (Drafting committee) உருவாக்கப்பட்டது.
பி.ஆர்.அம்பேத்கர்
கோபால்சாமி ஐயங்கார்
அல்லாடி கிருஷ்ணமூர்த்தி
கே. எம். முன்ஷி
சையது முகமது சாதுல்லா
மாதவராவ்
டி. பி. கைதான்
ஆகியோர் இக்குழுவில் உறுப்பினர்களாக இடம்பெற்றனர். இக்குழு தனது அறிக்கையை 1948, பிப்ரவரி 21இல் சமர்ப்பித்தது. நவம்பர் 4 ஆம் தேதி அரசியல் நிர்ணய மன்றத்திற்கு சமர்ப்பிக்கப்பட்ட இவ்வறிக்கை, முழுமை பெற்று 1949 நவம்பர் 26 ஆம் தேதி அரசியல் நிர்ணய மன்றத்தின் தலைவர் இராஜேந்திரப் பிரசாத்தின் கையொப்பம் பெற்றது. ஜனவரி 24-ல் நடைபெற்ற அரசியல் நிர்ணய மன்றத்தின் கடைசிக் கூட்டத்தில் சுதந்திர இந்தியாவின் முதல் குடியரசுத் தலைவராக இராசேந்திர பிரசாத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். லாகூரில் நடைபெற்ற இந்திய தேசியக் காங்கிரஸ் மாநாட்டில் 1930, ஜனவரி 26-ல் இந்தியாவிற்கு குடியரசு நாளாக அறிவித்து இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டத்தை நமக்கு நாமே அர்ப்பணிப்பது என்று தீர்மானிக்கப்பட்டது. அதன்படி, ஜனவரி 26 தேதியை இந்தியக் குடியரசு நாளாக ஏற்பது என்றும் அரசியல் நிர்ணய மன்றம் முடிவெடுத்தது.
அன்றே இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் இந்தியக் குடியரசு தினத்தில் நடைமுறைக்கு வந்தது. இதில் கவனிக்கவேண்டிய விடயமெனில் அமெரிக்கா, பிரான்ஸ், ஜெர்மனி போன்ற நாடுகள் குடியரசு என்ற தத்துவத்தின் கீழ் இயங்குகின்றன. ஜனநாயகம் என்ற கோட்பாட்டில் பிரிட்டன், ஆஸ்திரேலியா போன்ற நாடாளுமன்ற ஜனநாயக முறை இயங்குகின்றது. வரலாற்றில் முதன்முதலாக குடியரசு (Republic) என்பது இத்தாலியில் உருவாக்கப்பட்டது. ஜனநாயகம் என்பது கிரேக்கத்தில் உருவாக்கப்பட்டது. பிரிட்டன், இஸ்ரேல், நியூசிலாந்து போன்ற நாடுகளுக்கு நம்மைப் போன்ற எழுதப்பட்ட அரசியல் சாசனம் கிடையாது. மரபு ரீதியாகவும், பழக்கவழக்கங்களைக் கொண்டு நாடாளுமன்ற ஜனநாயகம் விளங்குகின்றது.
இதை எதற்கு இந்த இடத்தில் பதிவு செய்கிறேன் என்றால், இந்தியா ஜனநாயக நாடா? குடியரசு நாடா? என்ற விளக்க நியாயங்கள் இல்லை. அதேபோல, ஆஸ்திரேலியா, கனடா, ஜெர்மனி, ஸ்விட்சர்லாந்து போன்ற நாடுகள் கூட்டாட்சியை மையமாகக் கொண்டே அங்கு அரசுகள் நடைமுறையில் உள்ளது. ஆனால், கூட்டாட்சியைக் குறித்தும் தெளிவான பார்வையும் இல்லை.
இதுகுறித்து பல பத்திகள் தினமணி,
தி இந்து போன்ற நாளேடுகளில் எழுதியுள்ளேன். இருப்பினும் இதுகுறித்தான சிந்தனைகளையும், பிரச்சனைகளையும் இந்த ஒரு பத்தியில் அடக்கிவிடமுடியாது.

இந்தியாவில் பல்வேறு தேசிய இனங்கள், மொழிகள், கலாச்சாரங்கள், எனக் கொண்ட பன்மையில் ஒருமை என்ற அடிப்படையில் பல வட்டாரங்கள் இணைந்து வாழ்கின்றோம்.

சமஸ்டி அமைப்பின் வேகத்தையும் தாக்கத்தையும் மத்தியில் ஆளும் மத்திய அரசு உணரவேண்டும்.

மாநிலங்களுக்கிடையே பாரபட்சமில்லாமல் சம உரிமைகளோடு, மாநில சுயாட்சி பெற்றிடும் வகையில் நம்முடைய பணிகளும், நம் அணுகுமுறைகளும் இருக்கவேண்டும்.

டாக்டர் அம்பேத்கார் அவர்கள் இந்திய #அரசியலமைப்புசட்டத்தை வடிவமைத்து உயிரோட்டமான ஜீவனாகநாட்டுக்கு அர்ப்பணித்தார் !

#இந்தியஅரசியலமைப்புசட்டம் வெறும் எழுத்து வடிவம் இல்லை நம்முடைய உணர்வுகளையும் அபிலாசைகளையும் வெளிபடுத்துகின்ற பிரகடனமாகும் .

இந்திய அரசியல் அமைப்பு நிர்ணய சபை பல நாள் அமர்ந்து விவாதங்களும் ஆலோசனைகளும் நடத்தி வடித்தெடுக்கப்பட்ட அரசியல் சிற்பம் தான் நம் அரசியல் சாசனம்

டாக்டர் அம்பேத்கரோடு இணைந்து அந்திராவை சேர்ந்த அறிஞர் பி.என்.ராவ் பல நாடுகளுக்கு சுற்றுப்பயணம் மேற்கொண்டு அங்குள்ள அரசியல் அமைப்பு சட்டங்களை எல்லாம் அறிந்துகொண்டு அதை நம்நாட்டின் சூழலுக்கு ஏற்றவாறு மாறுதல் செய்து இந்திய அரசியல் சாசனம் எழுத பெரும் பங்காற்றினார்!

அவர் இல்லையென்றால் பெரும் சிரமம் ஏற்பட்டு இருக்கும் திரு பி.என் ராவ் அவர்கள் மறைக்கப்பட்ட மாமனிதர்களில் ஒருவராவார்

இந்நாளில் இந்திய அரசியல் அமைப்பு சாசனத்தை நாட்டுக்கு தந்த டாக்டர் அம்பேத்கர் அவர்களையும் திரு பி.என். ராவ் அவர்களையும் நினைவு கூறுவோம் !

கே.எஸ்.இராதாகிருஷ்ணன்
26-11-2018

#KSRadhakrishnan_postings
#KSRpostings
#Constitution_Assembly
#இந்திய_அரசியலமைப்புச்_சட்டம்

CONSTITUTION DAY - 26 NOVEMBER
--------------------------
THE NATION’s CONSCIENCE
AS INDIA CELEBRATES ITS 1ST CONSTITUTION
DAY, A THROWBACK TO THE EARLY YEARS
The Constitution of India was handwritten and calligraphed in both
English and Hindi — not typeset or printed. The original copies are kept in a special helium-filled case in the library of the Parliament.
No foreign consultants were involved in framing it. The founders were adamant that Indians should have full control over the drafting
procedure. Thus, the assistance of several lawyer-members were
sought: Nehru, Prasad, Ambedkar, and Alladi Krishnaswami Ayyar were part of the historic draft.
It consists of 90,000 words besides illustrations of events
from Indian history by Nandalal Bose of Santiniketan and others
284 members of the Constituent Assembly (including 15 women)
signed the hand-written document on January 24,1950. It came
into force two days later.
By the time the Assembly convened for its final session
in January 1950, Rajendra Prasad had been elected
as India’s fi rst President.After members of the Assembly
signed the document — with Nehru being the first —
Prasad decided that he also must sign. And he chose to
insert his name in the space between the last line of the text
and Nehru’s signature.
The Constituent Assembly took two years, eleven months
and seventeen days to draft the document after the drafting panel
submitted it to them.
The Indian Constitution is the longest in the world,with 44 articles, 12 schedules and 100 amendments. The American constitution
is the shortest.
India’s constitution has been hailed as one of the world’s
best Constitution,especially since it has only seen 100 amendments so far.
The Constitution has borrowed several features from other
constitutions. The concepts of Liberty, Equality and Fraternity were
taken from the French constitution, the concept of 5-year Plans from
the USSR and the Directive Principles from Ireland
------------------------------------------------------------------------------------
Constitution is sublime, failings are of our own making
As a college student, I remember hearing a speech by the legendary Palkhivala on what he called “the Sublime Constitution”.
There can be no doubt that the epithet coined by him was
anything but fully deserved. The government’s decision to characterise November 26 as Constitution Day is a remarkable step — albeit a token of gratitude which this nation owes to one who can fairly be called the principal architect of the Constitution.
The framing of the Constitution was a painstaking exercise. On August 29, 1947 the Constituent Assembly appointed a
drafting committee (B R Ambedkar was chairman) which presented a draft in February 1948. This draft was discussed and altered and finally adopted by the Constituent Assembly on November 26,
1949. The Indian Constitution drew upon models in countries such as the US, Australia, Canada, Ireland, but crafted its own architecture. Ambedkar in his speech to the Constituent
Assembly quoted the powerful words of Grote [the Greek historian] “…
The diffusion of constitutional morality….
Is the indispensable condition of government at once free and peaceable…Since even any powerful and obstinate
minority may render the working of a free institution impracticable even without being strong enough to conquer ascendancy
for themselves.” With his characteristic bluntness
Ambedkar said: “Constitutional morality is not a natural sentiment. It has to be cultivated. We must realise that our people
have yet to learn it. Democracy in India is only a top-dressing on an Indian soil, which is essentially undemocratic.” We are no longer an infant democracy— 65 years is a fairly long time in the life of a nation, sufficient to assess whether we have imbibed constitutional morality, in sufficient measure. India has had its share of problems, the biggest being the economic non-inclusiveness of nearly
1/3rd of its population. Sociologically, we continue to let caste and religion divideus. Gender justice is a distance away.
India is the perfect social cauldron where strife could be a way of life. Add to this mix the freedom of speech and a media
driven by popularity ratings — there’s hardly any surprise that on its surface India has started to appear as an intolerant society. But the gains of six decades of democracy should never be underestimated.The biggest success of Indian democracy
has been its ability to sustain the system of a popular government — the experiment of 1975 and its aftermath has hopefully dispelled any fantasies of dictatorship harboured by any political leader.
The second has been that, despite populist attempts at dismantling the basic freedoms as a ruse to usher in a socialist order, we have maintained the fundamental freedoms engrafted in the Constitution
— the gift of freedom for which our forebears took on the might of the British Empire and sacrificed their lives. An adjunct of this is that the Supreme Court in particular, and judiciary generally, is considered perhaps the world’s most powerful institution of its kind.
Barring certain aberrations, SC has been at the forefront of the battle to preserve these freedoms, using judiciously its power
to enforce constitutional rights and fundamental freedoms even if it meant overriding popular sentiment. The SC has been proactive in attempting to make constitutional rights a living reality even
for those who do not have the resources to seek redress of the judicial system, and to use these as a weapon to address executive
and legislative lethargy. Ambedkar, in his speech in the constituent
assembly on November 4, 1948, expostulated the features of the draft Constitution. He explained the relative strengths and weaknesses of the Presidential form of government and the
Westminster form of democracy. He said a democratic executive must satisfy two conditions — it must be a stable executive
and it must be a responsible executive. The presidential forms impart greater stability but lesser responsibility as the
executive isn’t dependent for its existence on a majority in Congress. The British system imparts greater responsibility
because of an executive dependent on Parliament for its existence, but this is at times at the cost of stability. It isn’t that the former is unaccountable — it’s the degree of accountability and its pervasiveness that differs in the two systems.
By this touchstone, Indian democracy is clearly work in progress. The lack of stability in government inherent in the Westminster system has taken its toll — coalition politics has seen national interest being sacrificed for political stability — the need for consensus has been seen to constrain ambitious economic measures.Constitutional morality is another area which is shown
up in grey light.Some areas of dismal failure are criminalisation
of politics, radicalisation and intolerance, populist measures that
fester the caste divide, and, most of allegregious, corruption. We replace governments every five years, unfortunately
each government uses the same red beacons to torment the common man.And when all else fails, we blame the
Constitution. Amendments to the Constitution have been made designed to emasculate the courts and make our fundamental
freedoms subject to the whim and caprice of those in power, on the excuse that it was the fundamental rights that prevented removal of poverty.Such attempts are now dust on the shelves of history. No government in present times would dare tinker with the basic values enshrined in the Constitution. In a broadcast on the Cabinet Mission plan in 1946, Lord Wavell had in prophetic
words said “… No country and no form of government can work satisfactorily without goodwill; with good will and determination to succeed even an apparently illogical arrangement can be made
to work....” Our Constitution is truly sublime – if there have been any failings we have only ourselves to blame.
Harish Salve is former solicitor general of India
--------------------------------------------------------------------------------
How we codified what India stands for
WHEN DID THE PROCESS OF DRAFTING INDIA’S CONSTITUTION BEGIN?
In 1934 Indian leaders demanded a constituent assembly to draft a Constitution reflecting the ideals of an independent India,
the process began more than a decade later. The constituent assembly first met on December 9, 1946 in the Central Hall of
Parliament, then called Constitution Hall; more than 200 representatives attended, including nine women. Sachchidananda
Sinha was elected temporary chairman, to be soon replaced by Rajendra Prasad.
How was the assembly constituted? Constituent Assembly
members were chosen mainly through indirect election by provincial assemblies, as per Cabinet Mission recommendations. 292 members were elected through provincial assemblies, 93 represented princely states and four represented chief commissioners’ provinces, including the Northwest Frontier Province, Balochistan, Coorg, Ajmer-Merwara, Andaman and Nicobar. Total membership: 389. How did it function? On December 13, 1946, Nehru moved the ‘Objectives Resolution’ stating the assembly’s declaration proclaiming
India an independent sovereign republic. It resolved to draw the operational characteristics of government in independent India. Soon after Mountbatten’s partition plan was declared
on June 3, 1947, a separate constituent assembly was set up for Pakistan, reducing the Indian body’smembers to 299. Before Independence, legislation was
through the Central Legislative Assembly. On August 14,
1947 midnight, this was replaced by the constituent
assembly. It had 17 committees to discuss all aspects of
the new democracy. How often has the Constitution been
amended?The Constitution has been amended
100 times, making it the world’s most amended statute. The
first amendment came in 1951, a year after the Constitution
came into effect. The last one became effective this
May to make it possible for the India-Bangladesh land boundary
agreement to be implemented.The Constitution framers felt the process of amending it should be neither too easy, which would defeat the very purpose of having a Constitution, nor too difficult,
which would make it impossible for the document to keep
up with changing social values. For amending the Constitution,
a Bill can be introduced.in either House, but must win support of a majority of the total membership of each House (including vacancies,if any) and two-thirds of those present and voting (including“ayes” and “nays”, excluding those abstaining)
in each House. If the Bill fails to pass this test in one House, no joint sitting of Houses can be used to get it passed. Where the
proposed amendment impinges on the power of the states,
it must be ratified by at least half the state legislatures.
How long did it take to draft the Constitution? It took two years, 11
months and 17 days to compile the world’s longest national statute. The constituent assembly held 11 sessions over 165 days. On August 29, 1947,it set up a drafting committee under Ambedkar.
The constitution was adopted on November 26,1949. It came into force on January 26, 1950. That day the assembly became the provisional Parliament of India. This date was chosen to honour the
“purna swaraj” declaration of 1930
Which are the important amendments?
Some amendments have been significant. The first amendment in 1951 introduced Schedule 9 to protect laws that are on the face of it contrary to constitutionally guaranteed fundamental rights from judicial review. For example, a law allowing the state to forcibly acquire land for public good would seem to violate the right to
property, but placing it in Schedule 9 (as the 17th amendment
of 1964 did) was to put it beyond the reach of the courts. In 2007, the SC ruled that even laws under Schedule 9 are open to judicial review, if they violate the basic structure of the Constitution.
The Seventh Amendment of 1956 was to enable creation
of linguistic states and of UTs while abolishing the earlier classification of Class A, B, C and D states.The 39th and 42nd amendments passed during Emergency in the mid-70s were
controversial. The 39th placed restrictions on judicial scrutiny of the PM and the 42nd curtailed fundamental rights while introducing
the concept of fundamental duties. It added the words secular and socialist to the preamble that defines the republic’s nature.
The 43rd and 44th amendments passed after Emergency
reversed some of the excesses. Rajiv Gandhi’s tenure saw some crucial changes.The 52nd amendment of 1985 was to introduce an
anti-defection bill while the 61st in 1989 reduced voting age to 18 from 21. The 73rd and 74th amendments allowed creation of a third tier of government through local bodies in rural and urban areas. The 86th amendment of 2002 conferred the right to education.
coutesy - The Times of India 27 November 2015.